Tom, Rozdzial
1 I,4 | kiedykolwiek... Ja bym radził ruszać co prędzej do Kmicica, żeby
2 I,4 | przymrużył i począł wąsami ruszać gwałtownie.~- Wolę z dziewczyną -
3 I,7 | na córki. - Nuże, kozy! Ruszać na wieś, budzić szlachtę,
4 I,8 | Wołodyjowski zaczął raz po razu ruszać wąsikami z ukontentowania.~"
5 I,11 | dzisiaj! Żal z kochanego kąta ruszać w świat, ale wola boska!
6 I,12 | począł okrutnie wąsiskami ruszać i trochę spode łba spoglądać
7 I,13 | pomyślę.~Pan Michał począł ruszać mocno wąsikami.~"Nie będziesz
8 I,13 | go, czy to mamy wszyscy ruszać, powiedział: nie!... Nie
9 I,17 | i począł tylko wąsikami ruszać. Stary zaś szlachcic mówił
10 I,20 | waszmościowie zaraz chcecie ruszać w drogę, to powiem szczerze,
11 I,23 | pułki mają na Zołtareńkę ruszać. Pójdę z nimi.~- Rad by
12 II,2 | Kiemliczom, ich czeladzi, swoim i ruszać.~Lecz nim doszedł do drzwi,
13 II,19 | poczęli się cisnąć do Zbrożka, ruszać groźnie wąsiskami i trzaskać
14 II,32 | Pan Wołodyjowski począł ruszać żółtymi wąsikami, nie wiedząc,
15 II,34 | przeciwię, byś jutro miał ruszać, nim ci się skóra po szwedzkich
16 II,39 | tylko przeciw Bogusławowi ruszać, ale w żadne układy nie
17 II,39 | chorągwi, z całą zaś siłą ruszać, co pary w koniach, ku Czarnieckiemu
18 II,42 | szańców, piechota poczęła ruszać się w nich niespokojnie;
19 III,7 | począł tak okrutnie wąsikami ruszać i po szabli się macać, że
20 III,14| mrugać i srodze wąsikami ruszać, wreszcie rzekł:~- Panie
21 III,19| debilitujące.~- Skoro mamy jutro ruszać, to już lepiej wasza książęca
22 III,19| Zali to naprawdę jutro mamy ruszać na Podlasie?~- Jako Bóg
23 III,19| nazajutrz do dnia miano ruszać i nagłymi pochodami ciągnąć
24 III,27| to jest za kilka godzin, ruszać; tymczasem pan Korsak wysłał
25 III,27| także i przestał wąsikami ruszać.~- Pozwólcie mi, wasze miłoście,
26 III,27| począł okrutnie wąsikami ruszać.~- Jać się za przykład nie
27 III,30| na Żmudzi zostawać, a ja ruszać na południe?~Wierszułł wzruszył
|