Tom, Rozdzial
1 I,2 | I piwniczka jako się patrzy - zapiszczał Rekuć - ankary
2 I,3 | I dwór, widzę, jak się patrzy. Ich tu rzadziej nieprzyjaciel
3 I,3 | Kmicic począł śpiewać:~Patrzy dziewczyna, patrzy ze dworu,~
4 I,3 | śpiewać:~Patrzy dziewczyna, patrzy ze dworu,~Na bujne pola!~"
5 I,4 | jak tur, a każdy wilkiem patrzy.~- Żeby nie ten wzrost i
6 I,7 | śmierci - Bóg, który w serca patrzy, najlepiej takich nagrodzi,
7 I,10| takim okiem, jakim pasterz patrzy na swą trzodę; następnie
8 I,13| nic nie widzi, tylko ją, i patrzy tak chciwie, jakby ją pierwszy
9 I,17| łakomymi oczyma, jakimi wilk patrzy na stado owiec, i wąsikami
10 I,23| Wciąż on na mnie zyzem patrzy i nie przestaje suponować,
11 II,4 | dyzgust (co ci i z oczu patrzy, że prawdę mówisz, bo ja
12 II,7 | wojny wyrabiał! - Tak i patrzy. A przyrzekł nam zemstę
13 II,15| śmierdziała. Idzie, idzie, aż patrzy, naprzeciw niego podchodzi
14 II,15| Dopiero pociągnął za płachtę - patrzy: kościotrup. "A ty tu czego?" - "
15 II,15| ale widać za wojną jeno patrzy i mruk nieużyty... ~
16 II,19| kochali, a którego dusza patrzy teraz z uciechą na nas,
17 II,21| ksiądz prymas odezwał się:~- Patrzy na to ten człowiek!~- Jakżeś
18 II,21| tak mówić począł:~- Bóg patrzy w serca nasze, żeśmy choć
19 II,22| na którego wierność Bóg patrzy, i niech nie ufa ze wszystkim
20 II,22| wydało. Nie, nie! Szczerość patrzy z oczu tego szlachcica,
21 II,23| jemu nic dobrego z oczu nie patrzy. Nadto on szparki, nadto
22 II,23| od słów go broniło.~- Bóg patrzy na intencje moje - mówił
23 II,28| kunktatorstwem da spokój i niech patrzy, bym nie odebrał tego, com
24 II,34| nie lezie, jeno niechaj patrzy i mnie da znać, co się tam
25 II,41| ostrożny pan Sapieha, i niech patrzy, aby nie przemądrował.~-
26 III,5| powiada) myślą, ten tylko patrzy, tylko szuka, gdzie by ofiarę
27 III,6| ludzkie, jakim dziedzic patrzy na powiązane snopy pszeniczne
|