Tom, Rozdzial
1 I,7 | nie pokaże.~- Mają podobno nasi znowu ruszyć - rzekła Terka -
2 I,8 | bowiem, aby nieprzyjaciele nasi, jako pan podskarbi i pan
3 I,12 | zabłysły przez otwarte drzwi i nasi znajomi weszli. Wzrok ich
4 I,13 | Nacudowali się nad nimi nasi chłopcy niemało, bo trzeba
5 I,17 | Zagłoba! -odpowiedzieli nasi rycerze.~- Czołem! czołem!~-
6 I,17 | się porusza. To jazda, to nasi!~- Nasi, nasi! - powtórzyli
7 I,17 | porusza. To jazda, to nasi!~- Nasi, nasi! - powtórzyli dragoni.~-
8 I,17 | jazda, to nasi!~- Nasi, nasi! - powtórzyli dragoni.~-
9 I,18 | zwierzęcych.~A tu rycerze nasi mogli podziwiać sprawność
10 I,18 | też bym wolał ich prać. Co nasi, to nasi!~- Sumienie się
11 I,18 | wolał ich prać. Co nasi, to nasi!~- Sumienie się w tobie
12 I,18 | wyciąć.~- Oj! a czy to jeno nasi? Podjadę albo co?~To rzekłszy
13 II,2 | Soroka - cud chyba, ale to nasi ludzie!~Tamci tymczasem
14 II,15 | Szwedów. A dlatego im się nasi nie dali. Prócz tego, tu
15 II,16 | niczym waszmość wracasz... Nasi księża uparci, a mówiąc
16 II,22 | nieprzyjaciel, nad którym przodkowie nasi tyle świetnych wiktoryj
17 II,33 | przeciw Szwedom. Toteż rycerze nasi zaledwie mogli utorować
18 III,7 | pan Czarniecki:~- Albo to nasi chłopi źle się na piechotę
19 III,8 | różnej broni. Towarzysze nasi z ciekawością przyglądali
20 III,18| A co panowie Sicińscy, nasi nieprzyjaciele, powiedzą,
21 III,24| migają się żółto, jakby nasi muszkietnicy.~Duglas ścisnął
22 III,24| stojącą pod drzewem.~- Nasi, nasi! - rzekł Duglas. -
23 III,24| stojącą pod drzewem.~- Nasi, nasi! - rzekł Duglas. - Książę
24 III,25| migają się żółto, jakby nasi muszkietnicy.~Duglas ścisnął
25 III,25| stojącą pod drzewem.~- Nasi, nasi! - rzekł Duglas. -
26 III,25| stojącą pod drzewem.~- Nasi, nasi! - rzekł Duglas. - Książę
27 III,29| obłąkaniu miecznik - to nasi! To chyba Babinicz!~- Babinicz! -
|