Tom, Rozdzial
1 I,2 | pytał, zdziwiony, że żaden naprzeciw jego gospodarskiej mości
2 I,8 | Popędzili obaj konie, a jadący naprzeciw uczynili toż samo i wkrótce
3 I,10 | wytrzymała szlachta i puściła się naprzeciw wśród okrzyków:~- Vivat
4 I,10 | wojsko szwedzkie ukazało się naprzeciw Piły. W obozie zawrzało
5 I,10 | dalej, aż wreszcie stanął naprzeciw Ujścia, wprost przed szańcami
6 I,15 | szerzy się w wojsku. Armaty naprzeciw Węgrom zatoczone i regiment
7 I,17 | jakoby stada albo wojsko szło naprzeciw.~Wkrótce w kurzawie poczęło
8 I,20 | ducha, a natomiast wyszedł naprzeciw pan miecznik, z twarzą niespokojną
9 II,4 | przedrzeć... Niech mu idą naprzeciw, aby w razie przeszkody
10 II,6 | znać. Lipnicki pojechał naprzeciw...~- Właśnie to dowód, że
11 II,6 | płynęli z wałów i biegli naprzeciw wrzeszcząc tak, że ktoś,
12 II,7 | chciał koniecznie jechać naprzeciw, lecz że etykieta nie pozwalała
13 II,8 | a sześciu muszkieterów naprzeciw.~- W pierwszej chwili i
14 II,11 | Wrzeszczowiczowi miejsce naprzeciw siebie.~- Wicher coś poczyna
15 II,14 | stojąc na murach przy dziale naprzeciw wsi Częstochowy, w której
16 II,15 | Idzie, idzie, aż patrzy, naprzeciw niego podchodzi jakaś figura
17 II,16 | wszystkich żołnierzy, którzy się naprzeciw wylotu znajdowali. Było
18 II,25 | Orszak zatrzymał się; jadący naprzeciw pędzili jeszcze szybciej.~
19 II,34 | Taurogi będą o cztery mile naprzeciw, po naszej stronie... Siedź
20 II,39 | gościnni gospodarze wyjdziem mu naprzeciw.~Tu zwrócił się do pułkowników:~-
21 II,40 | schwycić za bary, leżeli naprzeciw siebie, łapiąc powietrze
22 III,3 | oficerem służbowym, wyszedł naprzeciw pana Jana i widocznie, że
23 III,7 | Pan Czarniecki rozbił obóz naprzeciw Szwedów, po drugiej stronie
24 III,12| przeszła, stawały również naprzeciw litewskich w ordynku; między
25 III,13| przeszła, stawały również naprzeciw litewskich w ordynku; między
26 III,15| Więc pan Sapieha stanął naprzeciw kościoła Świętego Ducha,
27 III,15| Kwarciane pułki tkwiły naprzeciw Bramy Nowomiejskiej. Luda
|