Tom, Rozdzial
1 I,10 | trójkąty tak sprawne jak miecz w ręku szermierza; najeżone
2 I,10 | całą Wielkopolskę i ich pod miecz wydano. Ale za to jakże
3 I,13 | będzie!...~A wy wiedzcie, że miecz wisi nad waszymi głowami!..~-
4 I,14 | do Konstantynopola krzyż, miecz i ogień poniesiem i grozić
5 I,15 | inkwizycja? Zali nie przy nim miecz? Chyba nie znacie Radziwiłła?~-
6 I,20 | też nie możem czekać, bo miecz wisi nad nami - odrzekł
7 I,25 | posępna, ogromna, w rękach miecz i berło, a pod stopami cała
8 I,26 | przygrzeje. Już to dawno miecz mi ciągle wisiał nad głową,
9 II,2 | pole, żem był jako ślepy miecz w twoim ręku, do rozlewania
10 II,8 | domowej, chcesz jeden więcej miecz w łono matki pogrążyć? To
11 II,9 | roznosząc przy tym ogień i miecz na południowo-wschodnich
12 II,13 | latające,~Nic nie wskórają miecz, ogień ni męże,~Bo ja zwyciężę!~ ~-
13 II,20 | porzucili pozory przyjaźni. Miecz, ogień, rabunek, ucisk zastąpiły
14 II,22 | wolnościach waszych prawicie, on miecz wam pokazuje!... Oto na
15 II,25 | Szwedów, siecz,~Wyostrzywszy miecz.~Bijże Szwedów, bij,~Wziąwszy
16 II,32 | przeciw związkowi. Ogień i miecz miał karać tych, którzy
17 III,8 | odrzekł Roch.~- Szubienica a miecz! I mnie to w oczy powiedział! -
18 III,9 | już nikt, wszyscy szli pod miecz. Trup padał na trupie. Cięto
19 III,17| pomogą, a wonczas ogień a miecz! Dotrzymają Billewicze Radziwiłłom!
20 III,23| kraju coraz straszniej było.~Miecz i ogień srożył się tak,
21 III,26| bo mu kapelusz spadł. Już miecz wznosił, już Szwedzi mdleli
22 III,27| wzniesie do góry ciężki miecz; nim go opuści, już czuje
23 III,27| przerlikające w ciało, więc miecz wysuwa mu się z ręki, a
24 III,29| prowadził za sobą wydanie pod miecz większej części partii i
25 III,29| samej wioski wniosła ogień i miecz!...~Po ugaszeniu pożaru,
26 III,30| usiekł? Kto pierwszy wniósł miecz i ogień do Prus Elektorskich?!
27 III,31| Czarniecki miał do Danii zanieść miecz polski, bo Rzeczpospolita
|