Tom, Rozdzial
1 I,4 | taż już powiedzcie, co macie na języku, nie drzemcie
2 I,6 | póty tylko, póki on żyw, macie na kim krzywd waszych poszukiwać.~
3 I,7 | usług pana pułkownika.~- Macie wieści?~- Do Lubicza ją
4 I,10 | zachciało się wam wojować? Macie teraz Polaków!~- Dawajcie
5 I,10 | nieszczęsną, jeśli nad sobą nie macie litości...~Tu głos zdrajcy
6 I,15 | pakujecie, na wiek i zasługi nie macie względu? - dobrze! Komu
7 I,17 | gościniec! - rzekł Mirski.~- Ot, macie. A my jeszcze nie w Szawlach.~
8 I,17 | nad nimi, żydowskie ich macie, znęcać.~- Bez Żyda się
9 I,18 | konia ostrogami.~- Jak się macie?! jak się macie?! już mnie
10 I,18 | Jak się macie?! jak się macie?! już mnie niecierpliwość
11 I,20 | dalece winien, to w tym macie waćpanowie najlepszy dowód -
12 I,22 | pana Jurzyca i rzekł:~- Macie rację, panie bracie, bo
13 II,2 | Aha! Praliście! Tedy macie swój rachunek u Zołtareńkowych
14 II,12 | bojarskich kołpaków zerwane!... Macie mnie!... Zali nagrody potrzebuję?...
15 II,15 | pieniędzy... Brr! zimno! Macie tam maźnicę ze smołą, zapalcie,
16 II,15 | opieszale zaczyna działać. Nie macie, waszmościowie, pojęcia,
17 II,16 | jest bronią zakonników. Co macie do czynienia z wrzawą wojenną,
18 II,19 | Dobrze! - mówili mu. - Czemu macie nas szczędzić? Prędzej pójdziem
19 II,19 | jeśli nie wierzycie, to macie mnie w ręku.~Lecz nie uczyniono
20 II,29 | z brzękiem na ziemię.~- Macie mnie, rozsiekajcie! - rzekł. -
21 II,29 | chwieją pode mną... Ale macie mnie, rozsiekajcie! gdyż
22 II,36 | mówił:~- Akbahu-Ułanie. Macie iść naprzód do Krasnegostawu,
23 II,40 | znużone, z głodu wam pada, nie macie co jeść, nie wiecie, gdzie
24 II,41 | zażądali, skoro Sakowicza macie? Zbyt ostrożny pan Sapieha,
25 III,8 | znów po chwili Zagłoba. - Macie protekcję! Wilk tak samo
26 III,18| hetmanów ni kanclerzy nie macie. Nic to! elektorami wszakże
27 III,22| do siebie podobni i nogi macie jednej miary, i do jednej
|