Tom, Rozdzial
1 I,5 | kompanionowie żadnej tu krzywdy ani swawoli się nie dopuścili,
2 I,5 | skrzywdzili mieszczan, a on tej krzywdy dopełnił. Gorzej! rzucił
3 I,6 | choćby i najlichszemu, że za krzywdy swoje mścić się musi, a
4 I,6 | ocalże i duszę moją, daj krzywdy nagrodzić, pozwól żywot
5 I,6 | podnosili po miastach głowy, krzywdy czyniąc i na kościoły napadając,
6 I,9 | ją teraz ratuj; czyniłeś krzywdy ludziom, to je nagródź...
7 I,10 | raduję się tą myślą, bo moje krzywdy i moja niewinność będą pomszczone;
8 I,12 | stronę i da Bóg, z nawiązką krzywdy zapłacim. Nie zatrzymuję
9 I,13 | ojczyźnie się zasłużę, krzywdy naprawię... Oleńka! A ty
10 I,23 | rosieński i ona... jakowej krzywdy nie doznali!...~- Bądź pewien.
11 II,4 | mówiłem... Czemu to, czując krzywdy ojczyzny i pana miłościwego,
12 II,4 | księciu hetmanowi żadnej krzywdy nie uczynił, jenom do pana
13 II,6 | stanie, bo nie będzie nikomu krzywdy ani inwidii.~Wtedy powstał
14 II,9 | mieście, temu często boją się krzywdy uczynić, bo jako w mieście,
15 II,9 | niby swojej poszukując krzywdy, chociażby do króla szwedzkiego,
16 II,16 | gotowi by tam naszym posłom krzywdy czynić.~Lecz pan Czarniecki
17 II,26 | porzucił, hałasy uciszył, krzywdy nagrodził i poczciwie żyć
18 II,35 | pan Andrzej nie dał i im krzywdy uczynić. Kraj był srodze
19 II,35 | Kmitah, nie da swoim barankom krzywdy uczynić!~Dość, że nie tylko
20 II,41 | tobą. Zdrajcę zgładzisz, za krzywdy zapłacisz... Uratujesz Oleńkę,
21 III,7 | niemu połączmy, by wspólnie krzywdy i zemsty dochodzić. Wielki
22 III,12| puścić, bo bardzo swawolą i krzywdy naokoło czynią.~- Pana Andrzeja
23 III,13| puścić, bo bardzo swawolą i krzywdy naokoło czynią.~- Pana Andrzeja
24 III,17| który jak tuszę, wszystkie krzywdy bratu memu hojnie wynagrodził,
25 III,26| mogąc wywrzeć zemsty za krzywdy Rzeczypospolitej i swoje
26 III,26| pragnąc za Ujście i wszystkie krzywdy zapłacić, najechali samą
27 III,30| wynagrodził za wszystkie krzywdy i Oleńce, i Laudzie. Oto
|