Tom, Rozdzial
1 I,2 | skazany na utratę czci i gardła w Smoleńskiem za porwanie
2 I,5 | utratę majątku, czci, może i gardła. A przecie nie będzie mógł,
3 I,6 | ocalał żaden. Jedni dali gardła w Wołmontowiczach, broniąc
4 I,7 | odjęta, aż sądy na utratę gardła go skażą, a co się tyczy
5 I,10 | szlachta w sprawie własnego gardła musi u wałów służyć, nie
6 I,13 | zwlekania!~- Sztych nam do gardła przyłożyli!~- Przyłóżmy
7 I,16 | i tamci trzej muszą dać gardła! - rzekł podniesionym głosem.~
8 I,16 | nie rozbił, nie oni daliby gardła! - zakrzyknął Kmicic.~-
9 I,25 | uskoczyć, w jasyr poszła lub gardła na progach domów oddała.~
10 II,1 | ale będzie nas więcej. Gardła wy tu położycie!~- Będzie
11 II,2 | Nie będziesz z chaszczów gardła darł. Bliżej! Bliżej!~-
12 II,2 | ojcem się dzielić, to z gardła im muszę moją część wydzierać...
13 II,6 | Jakowy przy mnie, tak i ja do gardła stać przy was przyrzekam,
14 II,6 | zdrajców i wszyscyśmy do gardła przy jaśnie wielmożnym wojewodzie
15 II,9 | Bogdaj mu diabli duszę z gardła wyciągnęli, nim Nowy Rok
16 II,13 | mieć będziemy!~- Z radością gardła damy! - zawołał pan Piotr
17 II,16 | szlachty - nie o własne gardła nam chodzi, nie o żony nasze
18 II,20 | przysięgając wszyscy do gardła przy nim stać. Niektórzy
19 II,21 | łatwiej łgarstwo zadawać niż gardła nadstawiać, łatwiej pieczętować
20 II,23 | głosów. - Swoi! My z Żywca gardła unosim; Szwedzi Żywiec palą
21 II,23 | przyłożywszy mu sztych do gardła, kazał opowiadać całą prawdę.~
22 II,36 | uczynić, a kto wie, czy i gardła nie wziąść. Czekajże! Trafiłeś
23 II,40 | ręce chciałbym się do jego gardła dobrać!~- Czemuś mówił: "
24 III,12| szabel, jak gołębiowi z gardła!... Niech to inni pokażą!...
25 III,13| szabel, jak gołębiowi z gardła!... Niech to inni pokażą!...
26 III,16| uczynki utratą mienia, czci i gardła.~Radziwiłłowie byli wprawdzie
27 III,27| przyłożywszy mu sztych do gardła, uczynił. Z zeznań jego
|