Tom, Rozdzial
1 I,5 | Radziwiłłowie, sam król i wszyscy diabli rogami przystępu bronili,
2 I,5 | nadzwyczajną szybkością.~- Diabli po mą duszę!... dobrze! -
3 I,9 | ustrzelił i niechby mnie diabli potem wzięli. ~- Chybabyś
4 I,12 | najlepszego... Nie! musieli diabli przynieść tego Kmicica...
5 I,15 | pokładał ufność.~- Niech diabli porwą życie! Wszystko mi
6 I,15 | sumienie się w człeku budzi i diabli grzeszników inkomodują.
7 I,15 | Niech tego smoka Radziwiłła diabli wezmą! Zobaczymy jeszcze,
8 I,16 | zatrzasną!... Niech mnie diabli żywcem do piekła wezmą!~-
9 I,17 | usłyszę... Nic nie słychać. Diabli wiedzą, gdzie zajechał.~-
10 I,17 | rzekł Zagłoba. - Niech go diabli wezmą! Unikajmy z nim bitwy,
11 I,25 | mości! - rzekł Kmicic.~- Diabli mnie brali na Podlasiu -
12 I,25 | właśnie pora. Rzeczpospolitą diabli biorą, bo już tak bezsilna,
13 II,9 | wejść może.~- Bogdaj mu diabli duszę z gardła wyciągnęli,
14 II,13 | Ale jeśli tu przyjdą, to diabli nic nie wskórają, bo tu,
15 II,15 | piątek, sobotę i niedzielę diabli nie wspomagali hultajstwa,
16 II,18 | wahania Kmicic - stempel mi diabli do rowu wzięli, więc krzeszę
17 II,18 | wierzejach stodółki.~- Kogo tam diabli niosą? - spytał pułkownik.~
18 II,26 | Rzeczpospolitą waszą (powiada) diabli muszą wziąść, ale to postaw
19 II,28 | powietrzem szli?~- Albo jakby diabli requiem Radziwiłłowi śpiewali -
20 II,41 | książęcą mość...~- Nie! Diabli cię biorą, dobrze!... I
21 II,41 | brzmiały pojedyncze słowa: "diabli!", "pioruny!", "pogańska
22 III,3 | Zagłoba.~- A niech ich tam diabli wezmą! - zawołał podniesiony
23 III,4 | zasadzki nas prowadzi.~- Zali diabli będą w tej zasadzce czy
24 III,18| wiatr porusza okiennicą. Diabli nadali tę ciotkę dziewczyny...
25 III,22| pierwszy książę:~- Ano! diabli wzięli!~- Wzięli! - powtórzył
26 III,24| większą przegrają, to ich diabli bez ratunku wezmą, a elektora
27 III,25| większą przegrają, to ich diabli bez ratunku wezmą, a elektora
|