Tom, Rozdzial

 1 II,11|          Słuchając słów Weyharda Wrzeszczowicza musiał się wszelkimi siłami
 2 II,11|       desperację. Wreszcie słowa Wrzeszczowicza przepełniły ten kielich
 3 II,12|        Lisola do niego jechał, a Wrzeszczowicza przysłano, aby eskortę zluzował
 4 II,12|      odpowiedzią na to, co z ust Wrzeszczowicza przeciw narodowi polskiemu
 5 II,12|          i to dziwi, że hrabiego Wrzeszczowicza, tak znamienitą osobę, przeciw
 6 II,12| Czarniecki.~- A ja zakonników do Wrzeszczowicza wyślę - rzekł ksiądz Kordecki -
 7 II,13|         niedawnych dobrodziejstw Wrzeszczowicza wzruszyła silnie zakonników.
 8 II,13|   jeszcze wysłać dwóch księży do Wrzeszczowicza z oświadczeniem, że bramy
 9 II,13|         posłowie prosić pokornie Wrzeszczowicza, aby zamiaru zaniechał albo
10 II,13|   księdzu Kordeckiemu nowe pismo Wrzeszczowicza, a ten wziął je z ich rąk
11 II,13|         znów zagrały w szeregach Wrzeszczowicza, lecz odgłos ich począł
12 II,14|       łańcuchu w Siewierzu; i do Wrzeszczowicza, i do pułkownika Sadowskiego,
13 II,15|       każe w takim razie skórę z Wrzeszczowicza ściągnąć i jako wotum do
14 II,15|   doradców (tu przeszył wzrokiem Wrzeszczowicza), którzy mi to oblężenie
15 II,16|      zagarnął. Ten wysłał samego Wrzeszczowicza z dwoma tysiącami rajtarii,
16 II,16|         Następnie zwrócił się do Wrzeszczowicza.~- Panie Weyhard - rzekł -
17 II,17|      gniew jego spadł naprzód na Wrzeszczowicza. Powstały w obozie niesnaski
18 II,18|         Sadowski pochylił się do Wrzeszczowicza:~- Hrabio Weyhard - spytał -
19 II,19|          niechętnie spoglądał na Wrzeszczowicza, jako na instygatora nieszczęsnej
20 II,19|        definitorium. List był od Wrzeszczowicza i oznajmiał, iż jeśli twierdza
21 II,19|         na niczym ostatni fortel Wrzeszczowicza.~A gdy upłynął jeszcze dzień,
22 II,19|   Wszystkie oczy zwróciły się na Wrzeszczowicza, ten zaś rzekł:~- Ratować
23 II,19|     myśli?~Miller zwrócił się do Wrzeszczowicza:~- Niejedną ciężką, cięższą
24 II,19|       lubo tym razem uznaję radę Wrzeszczowicza za dobrą i wierzę w to,
25 II,19|       odgadli. Hrabiego Weyharda Wrzeszczowicza czekał bowiem gorszy los
26 II,19|        nieruchoma aż dotąd twarz Wrzeszczowicza zdradzała niepokój.~Na koniec