Tom, Rozdzial
1 I,2 | rozczulenia płynęły po tych twarzach srogich i pijackich.~- W
2 I,12 | zabłudowski. Na wszystkich twarzach malował się żywy niepokój
3 I,13 | rozkwitłych jak kwiaty twarzach, i łudzi się co chwila.
4 I,13 | biegał szybko po zebranych twarzach i zatrzymywał się badawczo
5 I,13 | zdumieniem odbiła się na twarzach i oczy wszystkich znów zwróciły
6 I,17 | odbiło się na wszystkich twarzach: pod burką i w czapce pana
7 I,22 | się na zaczerwienionych twarzach i śmiech wstrząsał ich ciała,
8 I,22 | wtajemniczonych. Jakoż na ich twarzach malowało się głębokie zniechęcenie.~
9 II,2 | swych naczelników, a na twarzach ich malowały się równocześnie
10 II,6 | wypadli na wały, na niektórych twarzach znać było przestrach; nie
11 II,9 | się wszyscy; na jednych twarzach znać było podziw dla śmiałości
12 II,10 | mnóstwo Ormian o ciemnych twarzach i czarnych włosach, przykrytych
13 II,13 | zwieszone na piersi, we twarzach mieli smutek i bladość.
14 II,14 | tam pogoda czyniła się na twarzach ludzkich, oczy się śmiały,
15 II,15 | ze smutkiem i powagą w twarzach. Dojechawszy do szańca zsiedli
16 II,15 | żołnierzy, lecz rany głębokie w twarzach i piersiach, niektóre oblicza
17 II,19 | radość płonęła na wszystkich twarzach, bo każdy miał przeczucie,
18 II,21 | prawie anielskich dziecinnych twarzach. Człowiek ten leżał bez
19 II,30 | Przemyślni Ormianie o smagłych twarzach porozbijali szałasy z towarem
20 II,30 | płomień rozpaliła się na twarzach, bo w całym tym kościele
21 II,31 | Przemyślni Ormianie o smagłych twarzach porozbijali szałasy z towarem
22 II,31 | płomień rozpaliła się na twarzach, bo w całym tym kościele
23 III,4 | powyciskał sine pieczęcie na twarzach starych wojowników; więc
24 III,4 | Dobra nadzieja świeciła im w twarzach, bo byli wyjątkowo syci.
25 III,8 | jasnym niebem. Na niektórych twarzach znać było wprawdzie trudy
26 III,15| przyschła im na rękach i twarzach, już rzucali się na drugie
|