Tom, Rozdzial
1 I,3 | żeś wprzódy sam tego nie rozumiał... Tfu! wstyd! Warcholiliśmysię
2 I,10 | ćwiczone, i wodza, który wojnę rozumiał.~A gdy tak z jednej strony
3 I,13 | panno, jako żywo!", i nie rozumiał ani słowa, bo cała jego
4 I,14 | położenie było straszne. Książę rozumiał dobrze, że wówczas i umowa,
5 II,2 | tej pory znikli. Kmicic rozumiał, że polegli, żołnierze mówili,
6 II,12 | nic nie słyszał, nic nie rozumiał, jak człowiek zbudzony ze
7 II,13 | oczywiście pod uczynkami rozumiał wojnę i bicie Szwedów od
8 II,22 | głębokim milczeniu, bo każdy rozumiał, że tu o losy Rzeczypospolitej
9 II,27 | uniwersał równość szlachecką rozumiał. Król, biskupi i senatorowie,
10 II,29 | się coraz straszniej, a on rozumiał, że utonąć musi, że utonęłoby
11 II,39 | daleko się posunięto i hetman rozumiał, że jedno tylko pozostaje,
12 II,41 | nie mógł odzyskać spokoju. Rozumiał, że tylko zimną krwią i
13 III,5 | gęby płynie!~- Zawszem to rozumiał o panu Czarnieckim, że mi
14 III,6 | Jakożby tak i było. Czarniecki rozumiał marszałkowe powody i martwił
15 III,6 | po kolanach uderzał, bo rozumiał, że po takim terminie znacznie
16 III,7 | sztuką wojenną obznajmiony, rozumiał, że zguba wisi nad najezdnikami
17 III,8 | Kmicica i Wołodyjowskiego, rozumiał zrazu, że ich również w
18 III,9 | regularnymi polskimi chorągwiami. Rozumiał wreszcie pan Czarniecki,
19 III,12| gorączkę i pytań nawet nie rozumiał. Musiał się więc Kmicic
20 III,12| więc Szwedzi czego bronić. Rozumiał też król Jan Kazimierz,
21 III,13| gorączkę i pytań nawet nie rozumiał. Musiał się więc Kmicic
22 III,13| więc Szwedzi czego bronić. Rozumiał też król Jan Kazimierz,
23 III,16| i myśleć, że jest dobry, rozumiał bowiem, że uczucie wdzięczności
24 III,26| przecież żołnierzem będąc, rozumiał się na wojnie, a nigdy nie
25 III,27| otwartym polu.~Książę Bogusław rozumiał to widocznie tak samo dobrze
26 III,32| usiłowań i nie słyszał, i nie rozumiał. Oto ona, ta upragniona,
|