Tom, Rozdzial

 1  I,1  |    śnieżnymi kwiatami okrytych.~Pewnego wieczora siedziała panna
 2  I,3  |      pod niebiosa wychwalał, aż pewnego dnia rzekł im:~- Moi mili
 3  I,7  |       coraz chętniej opowiadał. Pewnego tedy wieczora zasiedli,
 4  I,8  |      się z Węgier wywodzimy, od pewnego dworzanina Attyli, któren
 5  I,10 |       szczędzono w nich nikogo.~Pewnego popołudnia nadszedł przed
 6  I,12 |        i o wszystkim, co się od pewnego czasu darzyło. Przyznał
 7  I,19 |      nie mógł się oprzeć hetman pewnego rodzaju podziwowi, ale podziw
 8 II,2  |      czy było w tym coś prawdy. Pewnego dnia wysłał ich Kmicic z
 9 II,6  |      żeby o mnie nie powiedział pewnego przysłowia, którem na Litwie
10 II,15 |      inne rzeczy dziwne: oto od pewnego czasu nikt pojedynczo ani
11 II,17 |          nie ich rzecz walczyć.~Pewnego rana popłoch wszczął się
12 II,20 |    Komendant Stein rozkazał tam pewnego razu poucinać ręce przeszło
13 II,23 |      kresę przez gębę? - spytał pewnego razu król pokazując na bliznę
14 III,9 |        pan Lubomirski, który od pewnego czasu przykrzył sobie na
15 III,10|   szwedzkiego gnębić.~Tymczasem pewnego wieczora przybył do obozu
16 III,11| korzystać z tego nieprzyjaciel.~Pewnego razu, na parę dni przed
17 III,16|  gonitwy rycerskie w szrankach.~Pewnego razu sam wziął w nich czynny
18 III,16|    Taurogach zupełnie zmieniła.~Pewnego dnia przyszła wieść jak
19 III,21|                     ROZDZIAŁ 20~Pewnego jednak dnia przybyła do
20 III,21|         pierwsza, spotkawszy go pewnego dnia, wyciągnęła doń rękę.
21 III,22|    zawrzało w całych Taurogach. Pewnego wieczora nadciągnęły bezładne
22 III,24|      nie zaznam, póki się czego pewnego nie dowiem.~Zagłoba przyłożył
23 III,25|      nie zaznam, póki się czego pewnego nie dowiem.~Zagłoba przyłożył
24 III,29|   wkrótce będzie miał gości.~Aż pewnego wieczora wyrostkowie Butrymi,
25 III,31|    Anusię nudziło gospodarstwo.~Pewnego razú wyjechali oboje na
26 III,31|       wielce pana Tomasza, więc pewnego wieczora, gdy zostali sami,