Tom, Rozdzial
1 I,4 | nieobecność pana Kmicica czyni ją tak ostrożną, i nie poznali
2 I,7 | Nieprzyjacielowi nawet tego się nie czyni, a cóż dopiero przeciwnikowi
3 I,8 | tak, jako się zwyczajnie czyni, ale z pilnością wielką,
4 I,13 | nisko - krzywdę ojczyźnie czyni, kto waszej książęcej mości
5 I,17 | czynię.~- Ale hetman nie czyni tego, co mu król jegomość
6 I,17 | Jazda, choć wspaniałą czyni postać, mniej cnotliwa.
7 I,19 | zbiera i przeciw nam praktyki czyni - trzeba temu zapobiec.
8 I,21 | a czasem chłód się nagły czyni... To znaczy, że śmierć
9 I,22 | czy nie winien, rozmyślnie czyni czy też przez zaślepienie,
10 I,24 | inaczej myśli, a zwłaszcza czyni, ten właśnie ojczyznę gubi.
11 II,2 | Wierzył tylko głęboko, że czyni to, co uczynić powinien,
12 II,8 | książęca mość mówisz? Kto je czyni? Gdzie się takowe monstrum
13 II,15 | koło bram:~- Bóg dzień czyni, dzieci... Niech będzie
14 II,19 | sobie: niech Kuklinowski czyni z nim, co chce... Chodziło
15 II,22 | wolności uchodzi, który hałas czyni, sejmy rwie i majestatowi
16 II,34 | w ten sposób zadość się czyni, niepotrzebnie byśmy mieli
17 III,2 | jak się obudzi, także to czyni. Od tej pory tak mu się
18 III,7 | Szteinbokiem, przeciw fortecy czyni.~- W Bogu nadzieja, że nic
19 III,10| szeplenić zacznie, co zawsze czyni, gdy go cholera chwyci.~
20 III,11| wódz niż kuchta, ale źle czyni, bo od takiej strawy wprędce
21 III,15| nastaje rzeź. Cisza nagle czyni się w kościele, słychać
22 III,19| nakarmili. Co się zaś w gniewie czyni, tego wedle amicycji w rachubę
23 III,21| przybrane, bo tak wielu czyni z tych, którzy są w partiach,
24 III,26| zwłaszcza świętym Pańskim czyni.~Przecie elektor, lennik,
25 III,27| armii szwedzko-pruskiej czyni się jedna olbrzymia kupa,
26 III,29| nie myśląc nawet o tym, co czyni.~A w gęstwie jazdy podniósł
|