Tom, Rozdzial
1 I,4 | mówią, że pana Kmicica; chłopów mejszagolskich, którzy smołę
2 I,10 | ruszenie?~- Na dwudziestu chłopów ledwie jeden wojnę widział,
3 I,17 | czasu do czasu pojedynczych chłopów, aby zasięgnąć języka o
4 I,18 | Niektórzy ucierali się gromadami chłopów zbrojnych w cepy i widły,
5 I,25 | była ogromna, a mianowicie chłopów, gdyż szlachta, która nie
6 II,9 | stadach i wozach szły gromady chłopów albo drobnej szlachty, płacząc
7 II,10 | kupy zbrojne. Te napadały chłopów i szlachtę. Pomagali im
8 II,13 | nadciągnęli ci z mieszczan i chłopów, którzy poprzednio w piechocie
9 II,13 | białe mnichy i ta garść chłopów i szlachty, gotowali się
10 II,14 | zgłosiło się znów kilkunastu chłopów, którzy dawniej w łanowych
11 II,19 | Wtem gromady łyczków i chłopów zaczerniały na drodze: jedni
12 II,33 | Żydów, Wołochów, ruskich chłopów z przedmieść popalonych
13 II,35 | bezbronnych, branie niewiast i chłopów w jasyr, a przede wszystkim
14 II,39 | zagarniał konie po drodze u chłopów i drobnej szlachty i sadzał
15 III,1 | domostwa, powieszono kilkunastu chłopów wziętych z bronią w ręku
16 III,1 | pacholików wojskowych, których za chłopów poczytano; następnie odbyła
17 III,8 | dwunastu co najtęższych chłopów między gwardią i kolejno
18 III,12| rozlegał się tak, jakby tysiące chłopów biło cepami w klepisko.~-
19 III,13| rozlegał się tak, jakby tysiące chłopów biło cepami w klepisko.~-
20 III,15| czasie zaledwie trzech tęgich chłopów władnąć by nimi zdołało.
21 III,23| obywatelstwa, drobnej szlachty i chłopów. Porazili oni znacznie pułkownika
22 III,23| znów Dubisę na czele swych chłopów i resztek szlachty laudańskiej.~
23 III,24| chwili jest Babinicz, bo od chłopów niepodobna się było dowiedzieć,
24 III,25| chwili jest Babinicz, bo od chłopów niepodobna się było dowiedzieć,
25 III,28| dwóch posłańców, i to nie chłopów, bo jednego Jurka Billewicza,
26 III,29| roznoszą. Rzekłbyś: tysiące chłopów stanęło do młocki i cepami
|