Tom, Rozdzial
1 I,4 | i wstyd przeżuwając. Za bramą Ranicki, którego złość trzymała
2 I,12 | kraty wznosiła się potężna brama murowana, na niej herby
3 I,12 | zaś zatrzymali się przed bramą.~Wołodyjowski poznał dowodzącego
4 I,20 | spichrzów.~Kmicic wjechał bramą otwartą na obiedwie połowy,
5 I,24 | co prędzej znaleźć się za bramą.~Nagle na korytarzu jakoby
6 I,24 | prezentując muszkiety; następnie brama zawarła się za jeźdźcami
7 II,16 | klasztorne, a gdy się znalazł za bramą, począł biec prawie, jakby
8 II,16 | waćpan rozumek masz!~- Ot, i brama! - rzekł Kmicic - tu muszę
9 II,16 | funkcję poselską spełniam. Za bramą już ja nie poseł, i kiedy
10 II,16 | szarżę poselską, która się za bramą i bez tego kończy, a namawiam
11 II,17 | odetchnęli, lecz wnet przed bramą zawarczał bęben i dobosz
12 II,19 | usłyszeli parskanie konia.~Przed bramą stał chłop, cały zasypany
13 II,23 | ci powiem, że nasza Ostra Brama była przez Septentrionów
14 II,35 | do miasta. Wpuszczono ich bramą Szczebrzeszyńską albo inaczej
15 III,3 | chorągwi tej jazdy, która przed bramą stała, poczęto huczeć za
16 III,8 | dworem gorzyckim. Przed bramą zeskoczyli z kulbak i zdjąwszy
17 III,11| zastał już jego Tatarów za bramą.~- Nie możesz, wasza miłość,
18 III,15| domem Radziejowskiego a Bramą Krakowską wił się, targał
19 III,15| obecnie znalazł się pod bramą pałacu Kazanowskich, a raczej
20 III,15| w piekle, które pod ową bramą wrzało straszliwie, zatem
21 III,15| szturmowania. Z wyższych pięter nad bramą sypały się kule, lała się
22 III,15| wywiesić na zewnątrz, wtem brama pęka, lawa szturmujących
23 III,15| kilku pułkowników, wyjechał Bramą Nowomiejską i popędził,
24 III,23| dobra, bo o trzy staje za bramą zginąć już od grasantów
25 III,31| dzwonek ozwał się przed bramą Wodoktów. To ksiądz przejeżdżał
26 III,32| gdy zaturkotało przed bramą i Oleńka wpadła jak wicher
|