Tom, Rozdzial

 1  I,8  |    chorągiew oddał, i mówił, że zna waćpana z reputacji jako
 2  I,8  |     bułance. Dyć ją całe wojsko zna.~- Jako żywo, że konia widać
 3  I,10 |       się choć trochę na wojnie zna, czy pospolite ruszenie
 4  I,10 |            Jeden pan Rej go tam zna, a on nasz. Zresztą, choćby
 5  I,12 |         ich cała Rzeczpospolita zna jako zacnych ludzi i ojczyznę
 6  I,12 |        słuchajcie! Kto mnie nie zna, temu powiem, żem jest stary
 7  I,12 |     sedno utrafił. Skoro książę zna nasze sentymenta, to nie
 8  I,16 |     Wasza książęca mość jej nie zna. U niej wszystko zaraz:
 9  I,16 |        teraz stanąć, bo ona nie zna moich cnotliwych chęci i
10  I,17 |    potrafi.~- Jeno że kraju nie zna...~- Ale ludzie laudańscy
11  I,26 |       że książę wojewoda lepiej zna się na ludziach i przyszle
12 II,1  |         te lasy, i to przejście zna dobrze, ale po chwili namysłu
13 II,1  |      Noc, ciemno, jucha miejsce zna, tak i pomknął... Żeby go
14 II,1  |        wyjdzie, jeśli drogi nie zna.~- Po dniu znajdziem.~-
15 II,6  |        Byłby rad! - Już on mnie zna - odparł Zagłoba - i o bojaźń
16 II,9  |   okolicy, w której go nikt nie zna. Kto do niego przystanie?
17 II,14 |         Weyhard, który ten kraj zna lepiej.~- Zobaczymy! - rzekł
18 II,18 |      głosu. Wydało mu się że go zna.~- Wolimy zostać - odrzekł
19 II,40 | dostojność, tak!~- Czyli książę zna tego człowieka?~- Zna. To
20 II,40 |    książę zna tego człowieka?~- Zna. To wachmistrz Soroka...
21 II,41 |     pohańbić. Obcy żołnierz nie zna waszej miłości.~- A mnie
22 III,17|    delineacjach czeladź się nie zna. Pojedziemy oboje, ot, co!~-
23 III,19|         wasza książęca mość nie zna papistów?~- Znam, znam!
24 III,23|     chytrą odpowiedź, że go nie zna, że różnie o nim mówią,
25 III,27|      Książę, jako Polak, lepiej zna wasz sposób wojowania i