Tom, Rozdzial
1 I,8 | woskowanymi wąsikami, które mu wyżej nosa sterczały - bo kontent
2 I,8 | tylko pod niebiosa, ale i wyżej od innych. Wszelako rad
3 I,10 | i przypatrują się czemuś wyżej, ponad jego głową.~Odwrócił
4 I,15 | Jan.~- Za nic. Kule idą wyżej, a z armat właśnie w przeciwną
5 II,1 | konie zapadały do kolan i wyżej. Już obawiali się żołnierze,
6 II,13 | więcej! Dlatego szablę coraz wyżej pod pachą noszę... Niedługo
7 II,14 | rozgrzanych walką żołnierzy:~- Wyżej działo!... wyżej!... pomiędzy
8 II,14 | żołnierzy:~- Wyżej działo!... wyżej!... pomiędzy budynki...
9 II,15 | Ogień tam, ogień! rychtuj! wyżej! w nich psubratów!~Uśmiechnął
10 II,15 | zniszczenia.~Miller wstąpił wyżej, ku działom; stały głuche,
11 II,15 | kościół jest dziesięć razy wyżej, niż był wczoraj, i wisi
12 II,15 | zdawał się wzbijać coraz wyżej, jednocześnie zaś hen już
13 II,18 | iskierkę, ale już nierównie wyżej, niż ją zostawił.~"Ej, czy
14 II,19 | niebezpieczeństw piętrzyła się coraz wyżej naokoło zaklętej fortecy.
15 II,24 | podróżą w chmurach?~- Im wyżej się wzniesiem, tym szwedzka
16 II,27 | poprzednio upadł naród, tym wyżej teraz podnosił głowę, przeradzał
17 III,6 | które wnet poczerwieniały wyżej pęcin; zapach krwi i potu
18 III,11| drugich, wysoko i jeszcze wyżej; nad ową zaś zbitą i zacieśnioną
19 III,12| kretowisko, a które ciągnęły się wyżej nad nim, na kształt mostu,
20 III,13| kretowisko, a które ciągnęły się wyżej nad nim, na kształt mostu,
21 III,24| Duglas o tyle był górą, że wyżej jak do Ostrołęki pana hetmana
22 III,25| Duglas o tyle był górą, że wyżej jak do Ostrołęki pana hetmana
23 III,26| rozmyślając szedł coraz wyżej ku północy pasem granicznym,
24 III,30| rozciągnąwszy skrzydła wzbija się wyżej i wyżej! Przeciągające chorągwie
25 III,30| skrzydła wzbija się wyżej i wyżej! Przeciągające chorągwie
|