Tom, Rozdzial

 1 II,4  | Szczuczyna kazał skręcić w stronę Wąsoszy, ku zachodowi. Co do listu,
 2 II,4  |        Tymczasem, nie dojeżdżając Wąsoszy, zatrzymali się w przydrożnej
 3 II,4  |             Jestem pan Rzędzian z Wąsoszy - rzekł z dumą. Kmicic otwierał
 4 II,4  |           się do pana Rzędziana z Wąsoszy i rzekł:~- Czy aby nie Szwedzi?~-
 5 II,4  |          waćpan sam?~- Starosta z Wąsoszy.~Rzędziana, jako dzierżawcę
 6 II,4  |       Józwę Butryma. Dzierżawca z Wąsoszy wypytywał o znajomych, a
 7 II,4  |        było? - pytał dzierżawca z Wąsoszy.~- Nie wiem, co było; miarkuję
 8 II,4  |           to - rzekł dzierżawca z Wąsoszy.~- Ci ludzie na Szwedów
 9 II,4  |          głosów.~I wnet czeladź z Wąsoszy poczęła wyrzucać spod wozu
10 II,4  |            rzekł pan dzierżawca z Wąsoszy.~Wtem zbliżył się stary
11 II,5  |         na noc w "Pokrzyku", bo z Wąsoszy do Szczuczyna było niedaleko -
12 II,5  |    dawnemu żywią, a ja mieszkam w Wąsoszy i nie mogę się skarżyć,
13 II,5  |        Zagłoba - że cię Szwedzi z Wąsoszy wystraszyli...~- Szwedów
14 II,5  |         dopowiedział dzierżawcy z Wąsoszy, to dziś dopisuję. Hetman
15 II,5  |      zowie dzierżawcą, nie kpem z Wąsoszy, to jeno przez politykę!~-
16 II,6  |      Pojadę! - rzekł dzierżawca z Wąsoszy, uradowany nową godnością.~
17 II,28 |   Kowalskiego i pana dzierżawcę z Wąsoszy.~Nietajno było w wojsku,
18 II,28 |     ochotę, więc pan dzierżawca z Wąsoszy zajął się tą sprawą i wkrótce
19 II,28 |      namyśliwszy się dzierżawca z Wąsoszy. - Gdy bramę wysadzą, pewnie
20 II,33 |         pan Zagłoba, dzierżawca z Wąsoszy i Charłamp zajęci byli oglądaniem
21 II,33 |              zawołał dzierżawca z Wąsoszy.~Lecz zanim wszyscy ochłonęli
22 II,34 |  Wołodyjowski, drugi dzierżawca z Wąsoszy. Obaj pomijając oddział
23 III,4 |        źrenicach pan dzierżawca z Wąsoszy, Rzędzian. Niewielkie dał
24 III,10|         do ucha panu dzierżawcy z Wąsoszy, a ów znikł we drzwiach
25 III,27|          doszły wojska polskie do Wąsoszy i stanęły na odpoczynek,