Tom, Rozdzial

 1  I,5  |           ani brzęk kielichów do uczty.~Tymczasem w gwarze żołnierskim
 2  I,7  |          królem przed spaniem do uczty siadają.~- A z rana i w
 3  I,10 |      namioty. Tam też wyprawiano uczty gwarne i hałaśliwe, a jeszcze
 4  I,10 |         tej gotowości wyprawiano uczty i pijatyki, by wesoło ostatnich
 5  I,14 |   promulgacja nastąpiła w czasie uczty, gdy umysły są podniecone,
 6  I,22 |          się nic, jeno ochota do uczty się popsuła. Próżno służba
 7  I,22 |          i posępny nastrój całej uczty rozdrażniał go do najwyższego
 8 II,16 |    przekładając dostatki, wesołe uczty i spokojne uciechy nad kłopotliwą
 9 II,19 |       ust do ust. Rozpoczęły się uczty i pijatyka.~Wrzeszczowicz
10 II,19 | znalezieniu przechodu, podniecał uczty i hulanki.~Echa tej radości
11 II,25 |     wprędce zmienić się musi.~Do uczty, która po wypoczynku nastąpiła,
12 II,25 |          a z oficerów zasiadł do uczty pan Wojniłłowicz, pan Wiktor,
13 II,25 |         była większa. Przy końcu uczty jaskrawa łuna uderzyła w
14 II,27 |         się już im sprzykrzyły i uczty, i jego pieszczoty, i mruganie
15 III,3 |           Huczna kapela grała do uczty tak gromko, że mimo huku
16 III,7 |         suche, bo Sapio okrutnie uczty lubi, a już z takim konfidentem
17 III,10|         A pan Sapieha właśnie do uczty zasiadał, na którą się siła
18 III,10|      lubi płeć białogłowską.~- I uczty lubi! - przerwał Czarniecki.~-
19 III,11|       sobie pan Sapieha co dzień uczty, w czasie których krążyły
20 III,11|       stawił, gdyż nie było dlań uczty bez ciasnoty. Przymawiał
21 III,11|           A wiecie, czemu mi tak uczty nie w smak? - ozwał się
22 III,11|     kiedy indziej, jeno w czasie uczty. To mówię wam, że w końcu
23 III,16|     zjeżdżała koleśno i konno na uczty, karuzele i łowy. Bogusław
24 III,16|        się dzieje, wszystkie owe uczty, łowy, karuzele i ten turniej,
25 III,32|    Wieczorem zasiedli wszyscy do uczty, starsi i znamienitsi w