Tom, Rozdzial

 1  I,7 |           czynił się w zaścianku, światła poczęły błyskać; rozległ
 2  I,13|         się w mgnieniu oka, potok światła lunął przez nie i oświecił
 3  I,14|           i zgiął się we dwoje.~- Światła! - rzekł książę.~Harasimowicz
 4  I,14|         moich zamysłów... I na te światła niebieskie przysięgam, na
 5  I,17|         rzecz, że występek znieść światła cnoty nie może.~Tak to rozmawiali
 6  I,20|        widzisz, że się mroczy?... Światła! - zakrzyknął pan miecznik.~-
 7 II,6 |  powiedzieć: "Jam jest, która się światła nie wzdragam, sądu nie lękam,
 8 II,6 |      Żołnierze, odwracając się od światła, patrzyli w ciemność, w
 9 II,6 |           witebski wjechał w krąg światła na czele swych oficerów,
10 II,8 |          jak smuga mieniącego się światła. Zarówno błyszczała od diamentów
11 II,8 |        Bogusław przy nim jak duch światła.~Wtem weszły damy: pani
12 II,8 |   migocące na firmamencie.~Powoli światła gasły w zamku, ale prócz
13 II,11|          nie mógł oderwać od tego światła i nasycał, i koił się jego
14 II,12|        się przed ołtarzem. Barwne światła wpadały także przez szyby,
15 II,12|       strony i potok brylantowego światła lunął z góry na pobożnych.~
16 II,12| ciemnościach brodzący prawdziwego światła nie zwyciężą!"~"Amen!" -
17 II,13|          ciemności tak nie zgaszą światła, jako ta noc, która się
18 II,19|    pierwszej gwiaździe zamigotały światła i światełka w całej fortecy.
19 II,19|       ruch w całym obozie. Ledwie światła dzienne zagasły, słychać
20 II,30|          senatorowie.~Różnobarwne światła wchodzące przez okna w połączeniu
21 II,31|          senatorowie.~Różnobarwne światła wchodzące przez okna w połączeniu
22 II,40|   Bogusławem!~Kmicicowi złowrogie światła zabłysły w oczach.~- Jeślim
23 II,41|            a gdy skończył, dziwne światła błysnęły mu w oczach.~-
24 II,41|       siadł na łożu i krzyknął:~- Światła!~Wniesiono światło, jednocześnie
25 III,7|     brzegu poczęły się uspokajać, światła gasły stopniowo i po godzinie