Tom, Rozdzial

 1  I,4  |     mu się to rzadko.~Ci tedy przyjechali do panny, która przyjęła
 2  I,4  |  mówił Pakosz - tak do ciebie przyjechali pytać, kochanieńka, kiedy
 3  I,4  |  wieścią o śmierci pułkownika przyjechali! - mruknął ponuro Józwa.~
 4  I,4  |   bąki przy koniu. A teraz tu przyjechali i już wszystkim wiadomo,
 5  I,4  |      tu i jadem przeciw niemu przyjechali, jeno z żalem, że zbytników
 6  I,7  |      pana naszego miłościwego przyjechali. Cuda to prawdziwe, aż dusza
 7  I,10 |  niecierpliwić, aż nagle, gdy przyjechali przed powiat gnieźnieński,
 8  I,12 |      spytać.~- Zali do ciebie przyjechali, panie Harasimowicz?~- Pewnie,
 9  I,12 |    zabawicie.~- Po to my tu i przyjechali, żeby od boku księcia wojewody
10  I,12 |          Już za to, żeście tu przyjechali, dłużnikiem waszym jestem,
11  I,12 |       nagrody i fortuny my tu przyjechali... Jeno że nieprzyjaciel
12  I,12 |    paktować z naszym księciem przyjechali, bo tam w Birżach słyszeliśmy,
13  I,13 |   miecznik rosieński z Oleńką przyjechali do Kiejdan, ale zrobiło
14 II,1  |   bagna wkoło.~- A przecieśmy przyjechali.~- Bóg nas przeprowadził.
15 II,2  | Kmicic zabrał głos:~- Jakeśmy przyjechali, tak byśmy i pojechali,
16 II,6  |      po potrawy do Bobrownik, przyjechali bardzo spiesznie na powrót
17 II,12 |   ostatniej nocy w Kruszynie. Przyjechali tam Weyhard Wrzeszczowicz
18 II,19 |       stodółce.~- Po cośmy tu przyjechali? - pytał spluwając książę
19 II,21 | zdrowie, podróży do Głogowej. Przyjechali nocą. Miasto było przepełnione
20 II,41 |    krtań, sfolżała.~Tymczasem przyjechali do książęcej kwatery. Drabanci
21 III,3 |     jak do Birżów, złodzieje, przyjechali z taką samą fantazją, i
22 III,4 |        którą od Wielkich Oczu przyjechali, czarniecczykowie zaś jechali
23 III,14|       tylko powiem, iż ledwie przyjechali, wszyscy zaraz spostrzegli,
24 III,31|       coraz więcej, na koniec przyjechali tuż.~- Stój! - zawołał miecznik. -
25 III,32|       odświętnie i pojechali.~Przyjechali w czas, gdy mało jeszcze