Tom, Rozdzial

 1  I,4  | panienki o czeladź prosić i o prochy, że tam mogą być potrzebne.~-
 2  I,4  |      o auxilia prosić: jako o prochy, strzelby, i żebyś waćpanna
 3  I,4  |   deliberować. Prosim tylko o prochy i ludzi.~- Ludzi i prochów
 4  I,7  |    rad go podejmował i prawie prochy przed nim zdmuchiwał, bo
 5  I,7  |     pewnie i życie, bo choćby prochy nie wysadziły skarbczyka,
 6 II,6  |        opatrywałem on zamek w prochy, działa i spyżę, mając to
 7 II,9  |     się, że byle gdziekolwiek prochy wybuchły, to ani Rzeczypospolitej,
 8 II,9  |       zamki, fortece, armaty, prochy, muszkiety, a nam ptaszniczki
 9 II,15 |   wozów, na których podwożono prochy i kule.~Ale przy wozach
10 II,17 |      i dziwaczne postacie; to prochy w jaszczach zapalały się
11 II,17 | wiszącą i nitkę podpalić. Gdy prochy buchną, działo kaduk...
12 II,17 |       znacie. Inna rzecz, gdy prochy buchają w tyle armaty, bo
13 II,17 |       w kolet i koliste buty, prochy naładuję, a wy tymczasem,
14 II,19 | Zaprawdę, powiadam wam, jeśli prochy nas wyrzucą, to tylko liche
15 II,19 |  mojej: "Panie! spraw, aby te prochy były, aby wybuchły, bo w
16 II,19 |     dotarła, choćby wszystkie prochy i niszczące saletry pod
17 II,19 |     gdyby pod klasztorem były prochy, to by te ptaki tu nie przyleciały.~-
18 II,19 |       westchnął:~- Musiały go prochy na miejscu rozerwać!~- Dałbym
19 II,19 |     nie przyniósł rezultatów. Prochy nasze się kończą, lud zmarniał
20 II,28 |        Dość było iskrę na owe prochy rzucić, a cóż dopiero gdyby
21 II,29 |   zamek jest podminowany i że prochy kolejno wybuchać będą.~-
22 II,35 |    cnoty, iż pierwszy pan Jan prochy przed nią zdmuchiwał, a
23 III,3 |      strzelaniny:~- Po co oni prochy psują?!~Pan Wołodyjowski
24 III,8 | Bobolę w Sandomierzu, którego prochy na drugą stronę Wisły razem
25 III,15|    rzucał rozżarzone węgle na prochy i wymową rozdmuchiwał coraz