Tom, Rozdzial
1 I,4 | Kulwieca-Hippocentaura, chwycił go za pierś, zatrzymał i rzekł ponuro:~-
2 I,13 | jeszcze krótszy, szeroka pierś wzdymała się pod złotogłowiem,
3 I,13 | I dłonią uderzył się w pierś szeroką poglądając iskrzącym
4 I,14 | wściekły chwytał chwilami za pierś oligarchy. Nozdrza jego
5 I,14 | stanie, gdy i tak rak kozacki pierś tę toczy! Nie mogą ! Ślepy,
6 I,18 | uderzyli się z rajtarami pierś o pierś.~Litewskie lekkie
7 I,18 | się z rajtarami pierś o pierś.~Litewskie lekkie chorągwie
8 I,25 | chód wilka, chrapy łosia, a pierś niewiasty! - rzekł książę
9 II,2 | Andrzejowi, począł się bić w pierś szeroką, aż grzmiało w izbie,
10 II,19 | świeczek, i niejedna żelazna pierś wezbrała westchnieniem,
11 II,20 | wierniejszych zostało.~Kmicica pierś napełniła się radością.
12 II,26 | śmiele na miecze szwedzkie pierś nadstawił, i na drugi dzień
13 II,29 | i przytomność! Ale nie! Pierś jego podnosiła się coraz
14 III,4 | szli naprzód, by piersią o pierś uderzyć.~Więc pan Czarniecki
15 III,4 | zmierzyło się teraz w jedną pierś Wołodyjowskiego, lecz w
16 III,4 | się dopiero, gdy piersią o pierś nieprzyjaciela uderzy.~Pan
17 III,15| i najbliższego pięścią w pierś uderzył, a ten zaraz padł,
18 III,17| zdumiałego szlachcica za pierś i rzucić nim o ścianę.~Wtem
19 III,17| oczach, jak gniewna Minerwa. Pierś jej wzdymała się pod stanikiem,
20 III,26| najpierwszej w świecie jeździe mógł pierś w pierś dotrzymać pola i
21 III,26| świecie jeździe mógł pierś w pierś dotrzymać pola i roznosić
22 III,27| pułki uderzyły o siebie pierś w pierś. Ale stało się to,
23 III,27| uderzyły o siebie pierś w pierś. Ale stało się to, co przewidzieli
24 III,30| Ginie matka, nowe miecze pierś jej przeszywaja. a ty się
25 III,32| miała ogniste wypieki, a pierś jej falowała, jak gdyby
|