Tom, Rozdzial

 1  I,13 |      wojskiem, jak gdyby pod jego murami miano bitwę stoczyć. Spodziewano
 2 II,13 |           na podłodze.~- Ale i za murami - rzekł - nie przestaniemy
 3 II,13 |      Wasza miłość będzie miała za murami sługi gotowe...~- Precz! -
 4 II,13 |        zbrojnych, które teraz pod murami stoją? Przecz nie przyjechał
 5 II,13 |        przecie stoją już pod jego murami, kłamstwo własne okropnym
 6 II,13 | Wrzeszczowicz, on, który stoi pod murami, odpowiedział: "Matka Boska
 7 II,14 |         że przyjdzie nam stać pod murami bardzo długo, przyjdzie
 8 II,17 |        ich leżą na równej linii z murami. Między regularnymi wycięciami
 9 II,17 |         się na ziemię, wstrząsnął murami, kościołem i klasztorem.~-
10 II,18 |           Bo my chcieli choć i za murami Najświętszej Pannie służyć...
11 II,19 |        według wieści krążących za murami, szturm ostatni.~Brzuchański
12 II,27 |        się znów niespodzianie pod murami, dufając w to widocznie,
13 II,28 |        Nie! Jeno Billewiczównę za murami tykocińskimi zwietrzył.
14 II,28 |         komu do tego, czego ja za murami szukam. Co kto sobie ma
15 II,29 |        towarzysza były właśnie za murami tykocińskimi, w obozie Sapiehy,
16 II,33 |       raczej widywał ich tylko za murami, w postaci chmur nieprzejrzanych,
17 II,36 |           wedle domów leżących za murami wprost ku Staremu Zamościu,
18 II,37 |           z siostrą za zamojskimi murami jak u Pana Boga za piecem
19 II,38 |           z siostrą za zamojskimi murami jak u Pana Boga za piecem
20 III,11|     wybuchały z nich ku niebu. Za murami błąkały się tłumy mieszkańców
21 III,11|   Warszawę w potężną twierdzę. Za murami siedziało trzy tysiące wyćwiczonego
22 III,12|       Warszawą. Drżały mury, a za murami Szwedzi.~- Ryknę! jak mi
23 III,13|       Warszawą. Drżały mury, a za murami Szwedzi.~- Ryknę! jak mi
24 III,15|           Ducha, który wówczas za murami leżał, ale że był do nich
25 III,15|          za tyle krwi wylanej pod murami Warszawy lepszą powinni