Tom, Rozdzial

 1  I,12 | Radziwiłły zagrają. Na króla jegomości także krzyw, że mu buławy
 2  I,17 | niech mi wolno będzie złożyć jegomości panu Zagłobie w imieniu
 3  I,17 |     birżańskiemu i dla dobra jegomości króla szwedzkiego nakazuje,
 4  I,19 |     porwać za sobą i królowi jegomości przyprowadzić, a wtedy pewnie
 5  I,20 |      się ojczyźnie i królowi jegomości może.~- To tedy bądź waszmość
 6 II,3  |      chce jechać?~- Do króla jegomości.~Stary cofnął się ze zdumieniem.~-
 7 II,3  |  przejechać, by się do króla jegomości dostać. Nic to jeszcze komendy
 8 II,4  |  diabła!~- Dziękuję pokornie jegomości - rzekł pan dzierżawca z
 9 II,4  |   rzekł:~- Dziękuję pokornie jegomości.~W godzinę później Rzędzian
10 II,5  |   mój, bom ja się właśnie od jegomości fortelów wyuczył.~- O, nie
11 II,5  |    pytał pan Zagłoba.~- Jako jegomości widzę.~- I gadałeś z nim?~-
12 II,5  |   świata!~- Z przeproszeniem jegomości, nie cyganiłem, bom też
13 II,5  |    to pan Kmicic miał więcej jegomości od mego pana albo od pana
14 II,5  |  przez politykę!~- To może i jegomości przez politykę admirował? -
15 II,6  |     i dostatek zastał, za co jegomości panu Zagłobie muszę być
16 II,9  |    choćby mi do samego króla jegomości jechać przyszło!~- Jedź,
17 II,15 |     pierwszego rozkazu króla jegomości albo pana marszałka Wittenberga.
18 II,28 |     zdrowie majestatu: króla jegomości i królowej! - wzniósł Skrzetuski.~-
19 II,34 |   Nie wiem już, jako królowi jegomości i waszmość panu mam za nią
20 II,37 |  usługi oddał, a potem króla jegomości własną piersią osłaniał.~
21 II,38 |  usługi oddał, a potem króla jegomości własną piersią osłaniał.~
22 III,5 |  wiwatowało, jakby i królowi jegomości lepiej nie wiwatowało, a
23 III,8 |    do mnie po pismo do króla jegomości i jedź żywo!~Zagłoba skoczył
24 III,11|    jest uczta na cześć króla jegomości; jutro będzie na cześć ichmościów
25 III,14| odrzekł Kmicic - i sam króla jegomości o to prosić miałem, czekam