Tom, Rozdzial

 1  I,2  |        bezecnym ogłoszony i na gardło skazany. Pan Kmicic go ochraniał,
 2  I,4  |        trzymała jeszcze jak za gardło, odwrócił się i pogroził
 3  I,7  |      raptus puellae? Musisz tu gardło dać!~Nastała chwila milczenia.~-
 4  I,10 |       ja mam tu głowę złożyć i gardło dać - mówił - niechże synowiec
 5  I,16 |     dla ojczyzny. Wiedział, że gardło naraża, a dlatego zakrzyknął,
 6  I,17 |       im odwozimy jakoby psu w gardło. Będą się nad nimi, żydowskie
 7  I,17 |  trafić? do Kiejdan? wilkowi w gardło leźć? Jużci, że do Upity,
 8  I,22 |     Jesteśmy tu, bo nam nóż na gardło położono."~Lecz ci milczeli,
 9  I,25 |        Leźliśmy Chowańskiemu w gardło i nie zjadł nas... Pamiętacie?~-
10 II,2  |       w ofierze siły, zdrowie, gardło - ale jak to uczynić? jak
11 II,5  |       Dość tego! Kwit za kwit, gardło za gardło... Ale teraz nowy
12 II,5  |        Kwit za kwit, gardło za gardło... Ale teraz nowy rachunek...
13 II,18 |     żelazne ręce porwały go za gardło i zdusiły krzyk przerażenia.
14 II,23 |          Wlejcie mu gorzałki w gardło - rzekł król.~I istotnie
15 II,23 |       pociskając nieco silniej gardło rajtara.~- Może są jakowe -
16 II,28 |  pomyśli, to mu i strawa przez gardło nie chce przechodzić.~-
17 II,40 |     nie odda, jeszcze na twoje gardło nastąpi.~- Wasza dostojność...
18 II,41 |        stawało mu powietrza, a gardło tak miał ściśnięte, iż bał
19 III,3 |       i majestatu gotów wprzód gardło dać, nim krokiem nieprzyjacielowi
20 III,4 |     bokiem zastawę przeszywało gardło i wychodziło aż tyłem karku.
21 III,17|        począł krzyczeć na całe gardło:~- Cóż to tu, jasyr? Oprymować
22 III,18| najmilsza, bo ci twoje słodkie gardło poderżnę jako kulawej kurze.
23 III,26|   rodzi, by nie dziś, to jutro gardło dać, a o Kowalskim dzieje
24 III,30|      schwycił pana Andrzeja za gardło, oczy mu zabłysły, twarz
25 III,32|    płacz radości chwytał go za gardło, to znów porywało go takie