Tom, Rozdzial

 1  I,3  | nadzwyczajną powagą, a pan Kmicic wargi przygryzł, ale jednocześnie
 2  I,4  |          zdumieniem. Zend wysunął wargi, jak gdyby chciał po ptasiemu
 3  I,21 |           stulić i wstyd łykać...~Wargi hetmana poczęły drgać z
 4  I,25 |   niemiecku, bo mi od waszej mowy wargi pierzchną.~To rzekłszy książę
 5 II,1  |        Andrzeja płonęły gorączką, wargi miał spiekłe i drżał cały
 6 II,9  |         Kmicicowi, gdy to ujrzał, wargi poczęły się trząść jak w
 7 II,13 |       milczał przez chwilę, tylko wargi jego poruszały się cichą
 8 II,18 |         początku. Ściągnięte jego wargi zaledwie zdołały wymówić:~-
 9 II,24 |           na twarzy, a blade jego wargi wyszeptały wyraźnie: - Mój
10 II,34 |         pożądliwe oczy w posiłek, wargi i wąsy mu drgały, lecz siąść
11 II,34 |          ten sposób, i okrwawione wargi jego powtórzyły po trzykroć
12 II,40 |          dwakroć przez zaciśnięte wargi:~- Gorze! Gorze!~- Bóg mnie
13 III,3 |          przestępywać, a sapać, a wargi odymać, wreszcie odrzekł
14 III,5 | przystojniej.~Czarniecki zacisnął wargi, szarpnął brodę i rzekł
15 III,5 |         się zbić z tropu, owszem, wargi z wielką fantazją wydął (
16 III,5 |  marszałka i przyciskając do niej wargi.~Lecz tu jednocześnie stary
17 III,15|       Sobiepan, i wydymając mocno wargi rzekł ze zwykłą sobie fantazją:~-
18 III,16|           Billewiczówna zacisnęła wargi.~- Dziękuję - rzekła.~I
19 III,20|         się z miejsca. Blade jego wargi poruszały się od czasu do
20 III,26|     zginął?~Wołodyjowski zacisnął wargi.~- Wiesz, kto go zabił?~-
21 III,27|          i rzekł zaciskając nieco wargi:~- Jutro się pokaże...~-
22 III,27|           z umęczenia jak chusta, wargi miał zaciśnięte i nieubłaganą
23 III,27|            Jeśli umrę i ona...~Tu wargi mu zbielały.~Kmicic zaś
24 III,32|         przez chwilę, jeno mu się wargi poruszały modlitwą.~- Soroka! -