Tom, Rozdzial

 1  I,3  |    przyrządziła. A teraz maluczko waćpanowie poczekacie, jeno się nieco
 2  I,3  |           z tylnych sani.~- Czego waćpanowie tak pokrzykujecie? - pytała
 3  I,4  |       odrzekła Billewiczówna - że waćpanowie do Upity jedziecie, gdyż
 4  I,5  |       albo od pana podskarbiego. "Waćpanowie (mówili żołnierzom) jesteście
 5  I,10 |          liczniej.~- A pamiętacie waćpanowie dzieje Jana Olbrachta? -
 6  I,11 |       altera natura. Ale czemu to waćpanowie tak strapieni jesteście,
 7  I,11 |          Zagłoba. - Posłuchajcie, waćpanowie... Prawda, że nasze imiona
 8  I,12 |           dosłyszał.~- Wybaczcie, waćpanowie, temu kogutkowi! - zakrzyknął -
 9  I,12 |         na górze aż szyby drżą, a waćpanowie ani wiecie, jakeście się
10  I,13 |          nie stronię.~- Obaczcie, waćpanowie, że to i ksiądz biskup Parczewski
11  I,15 |   odpowiedział Zagłoba. - Wiecie, waćpanowie, com w nocy obmyślił? Oto
12  I,17 | Zadziwiająca rzecz, której byście waćpanowie nie uwierzyli: przecie on
13  I,20 |        zmarszczył brwi i rzekł:~- Waćpanowie, schowajcie te szable, bo
14  I,20 |     dalece winien, to w tym macie waćpanowie najlepszy dowód - wtrącił
15 II,5  |           na Podlasie ruszy.~- Co waćpanowie o tym wszystkim myślicie? -
16 II,6  |          miały być wyprawione; bo waćpanowie nie wiecie, że Białystok
17 II,28 |       niego złożę... Miejcie mnie waćpanowie za kpa, jeśli tego nie uczynię!~
18 II,28 |       Dobrze! Znają cię! Myślicie waćpanowie, że jemu o wojsko albo dyscyplinę
19 II,28 |         pan Stanisław - słyszycie waćpanowie, jak wyje, jakoby Tatarzy
20 III,3 |       biorą! Obaczym, kto lepszy! Waćpanowie, tuszę, z serca pomagać
21 III,7 |           Podbipiętą, któregoście waćpanowie znali...~- Anusia Borzobohata!!! -
22 III,11|          się za nią ujął. Wiecie, waćpanowie, co o tym ludzie mówili,
23 III,14|           w Taurogach się działo, waćpanowie zaś o rodowodach rozprawiacie.~-
24 III,14|        trzeba od początku zacząć. Waćpanowie może nie wiecie, że nie