Tom, Rozdzial

 1  I,1  |     pewnym głosem Billewiczówna.~Usłyszawszy to przybyły zdjął czapkę,
 2  I,2  |          aż na podwórze. Czeladź usłyszawszy dzwonek wypadła przed sień,
 3  I,4  |        podkomendnym.~Kawalerowie usłyszawszy te słowa spojrzeli na siebie
 4  I,12 |          waćpan tak skonfundował usłyszawszy moje nazwisko - rzekł Zagłoba -
 5 II,4  |          by spokojnie usiedzieć.~Usłyszawszy to pan Andrzej zakręcił
 6 II,9  |         niedaleko od Przasnysza. Usłyszawszy więc słowa Kmicica poruszyli
 7 II,14 |    sposób swym spokojem; i teraz usłyszawszy jego słowa, przygarnął się
 8 II,15 |      jest w rozkazie wymieniona.~Usłyszawszy tę odpowiedź Miller poznał,
 9 II,17 |         być, nie może być!" - co usłyszawszy pan Śladkowski zbliżył się
10 II,19 |       zuchwały żołnierz, dlatego usłyszawszy zarzut do siebie wymierzony,
11 II,33 |       nieszczerość nie posądził!~Usłyszawszy to Rzędzian wyprawił zaraz
12 II,37 |          otumaniony służył, jako usłyszawszy z ust Bogusława o istotnych
13 II,37 |         własną piersią osłaniał.~Usłyszawszy to, ci sami żołnierze, którzy
14 II,38 |          otumaniony służył, jako usłyszawszy z ust Bogusława o istotnych
15 II,38 |         własną piersią osłaniał.~Usłyszawszy to, ci sami żołnierze, którzy
16 II,40 |        na pismo u pana Oskierki.~Usłyszawszy to pan Oskierko wyprowadził
17 III,5 | Próchnika. Ujrzawszy tedy łunę i usłyszawszy strzały poszedł pan Strzałkowski,
18 III,5 |          jeszcze raz posłyszymy.~Usłyszawszy to pan Zagłoba rozpoczął
19 III,6 |       Chorągiew brać! chorągiew!~Usłyszawszy to pachoł żgnął sztychem
20 III,21|        Babinicz!~Oficer zdumiał, usłyszawszy nazwisko, ale sądził, że
21 III,26|        jestem godzien tej łaski! Usłyszawszy to Wołodyjowski wielce także
22 III,27|     skłaniać się do tego zaczął.~Usłyszawszy to pan Gosiewski wielce
23 III,27|           Ale Boga tam!~Babinicz usłyszawszy to zaczerwienił się i zbladł,
24 III,27|         taboru wychodzi z okopu.~Usłyszawszy to pan Gosiewski wyciągnął