Tom, Rozdzial

 1  I,12 |             i w każdej chwili może w pochód ruszyć. Trzymaj ją Waćpan
 2  I,19 |           deszczem ulewnym przerwały pochód, ale za to uwięzionym nie
 3 II,14 |             obronią! W dzień później pochód na Częstochowę był w Wieluniu
 4 II,15 |              prowadził czoło. Kmicic pochód zamykał.~W pół godziny natknął
 5 II,27 |         kahały żydowskie z rabinami; pochód jego był do niezmiernego
 6 II,39 | doświadczeńsi, bardzo podziwiali ten pochód i pana Babinicza, że tak
 7 II,39 |            utrudniające niesłychanie pochód. Większą część armat i wozów
 8 II,40 |              nasze omylić, symulował pochód ku Szczuczynowi, dokąd podjazd
 9 III,1 |              wprost odradzał królowi pochód. "Jakże to, królu - mówił -
10 III,1 |           dziękujmy Bogu i za to, że pochód dalszy będziem mieć spokojny;
11 III,1 |             mówił dalej:~- Tak jest, pochód będziem mieli spokojny,
12 III,1 |              dobrej nowinie upewnić. Pochód rozpoczął się wesoło. Dzień
13 III,1 |        oficerowie i żołnierze.~Jakoż pochód odbywał się spokojnie. Z
14 III,2 |           dzień ruszył król w dalszy pochód i przyciągnął do Lublina.
15 III,5 |             Szwedów bezsenna.~I cały pochód, wszystkie następne noce
16 III,11|            chorągwie i nakazał wolny pochód. Stolica wynurzała się coraz
17 III,19|            chórem.~- Amen!~Nazajutrz pochód z księciem na czele wyruszył
18 III,24|            nie tracąc chwili nakazał pochód, aby się z księciem Bogusławem
19 III,25|            nie tracąc chwili nakazał pochód, aby się z księciem Bogusławem
20 III,26|             Jan Kazimierz, i że jego pochód w dół kraju był tylko fortelem
21 III,26|            tołuby, sajdaki. Wreszcie pochód z panem Kmicicem w przedniej
22 III,27|      zaglądał w okopy, a które teraz pochód wszystkich wojsk zasłaniało.
23 III,28|       rotmistrz, chorągiew. Bawił ją pochód i szable błyszczące w słońcu,
24 III,28|         również sprawiał przyjemność pochód wojsk, a możliwe niebezpieczeństwa