Tom, Rozdzial
1 I,8 | czym zaraz siadł na koń i odjechał.~- Noga moja więcej tam
2 I,10 | pan Władysław Skoraszewski odjechał do Czaplinka, by stamtąd
3 I,16 | diabeł święconej wody i odjechał. Potrzebuję go tu mieć i
4 I,17 | Kowalski nie odrzekł nic, jeno odjechał trochę od wozu bojąc się
5 I,20 | zrywać. Skoro tamten żywy odjechał, toć mnie tu zaraz nie spalą
6 II,9 | nieprzyjaciela.~Pan Andrzej odjechał, ale żałował straconej sposobności.~
7 II,10 | szlachcic, a gdy oficer odjechał, kazał co prędzej parobkowi
8 II,10 | zerwał się, siadł na koń i odjechał.~
9 II,12 | dlatego, że król Carolus odjechał, a Wittenberg żelazną podobno
10 II,15 | coraz uroczyściej.~Miller odjechał do swojej kwatery, nie rzekłszy
11 II,18 | Był szwedzki oficer, już odjechał. Ledwie tchu z konia nie
12 II,27 | podpisaniu aktu do swego wojska odjechał pod Tykocim, w którym księcia
13 II,37 | skończyła się rozmowa. Kmicic odjechał spać do kwatery, bo był
14 II,38 | skończyła się rozmowa. Kmicic odjechał spać do kwatery, bo był
15 III,2 | do tamtejszego kanonika, odjechał i Czarniecki nie wiedząc,
16 III,3 | nacisnąwszy czapkę na uszy odjechał.~Z murów zaś i z chorągwi
17 III,12| zapału, za wierne służby i odjechał do Ujazdowa, wojska zaś
18 III,13| zapału, za wierne służby i odjechał do Ujazdowa, wojska zaś
19 III,15| co było można, sam zaś odjechał patrzeć na wyjście załogi
20 III,16| naradzali, za czym książę odjechał z nim w lasy i tak długo
21 III,21| dowiedzieliśmy się, że sam Babinicz odjechał do głównego obozu, bez niego
22 III,23| zaczęła go prosić, iżby odjechał, jeśli się boi, czym go
23 III,30| rzekłszy odwrócił konia i odjechał.~Pan Andrzej siadł znów
24 III,31| sprawie, na duńską wojnę odjechał; zdradziecki elektor, korny
|