Tom, Rozdzial

 1  I,9  |          pan Michał - i ojciec od małego wkładał, któren nieraz mi
 2  I,11 |         się z ławki, nagle porwał małego Longinka i wydając dzikie
 3  I,11 |   rozdętymi nozdrzami, podobny do małego czupurnego jastrząbka, i
 4  I,13 |            rzekł wstrząsając ręką małego rycerza. - Jakobym brata
 5  I,14 |   nieulękłym okiem... Byli ludzie małego ducha i małej fantazji.
 6  I,15 |  poglądając osowiałym wzrokiem na małego rycerza, w którym szczególniejszą
 7  I,17 |           w objęcia Skrzetuskich, małego rycerza, pana Mirskiego,
 8  I,18 |           wezbrało podziwem serce małego rycerza, tak lud był dobrany.
 9  I,21 |       Oskierko, nie licząc samego małego rycerza, wszyscy oficerowie
10  I,21 |  rosieński, żeś wpadł w ręce tego małego diabła.~- Tak jest! - rzekł
11  I,25 |         łatwo mógł natknąć się na małego rycerza i wpaść w jego ręce,
12 II,1  |          żalem, jakby te konie od małego wyhodował. - Nie może być
13 II,32 | zadowoleniem na siarczystą postać małego rycerza.~- Tyś to, żołnierzyku,
14 II,32 |        zaś ściskał tak serdecznie małego rycerza, że aż go w górę
15 II,32 |         Lecz Kmicic przystąpił do małego rycerza z wielkim niepokojem
16 II,34 | przechylił się na koniu i chwycił małego rycerza w objęcia.~- Brat
17 III,4 |   natomiast wygięty koniec szabli małego rycerza spadł z piorunową
18 III,4 |        Zagłoba zaś przyskoczył do małego rycerza i rzekł:~- Panie
19 III,14|           u niego? - pytał Kmicic małego rycerza.~- Nie byłem, bom
20 III,16| uwielbieniu, nauczono ją bowiem z małego uważać męstwo za pierwszy
21 III,16|           skraju wychowała się od małego, i myśl, że w puszczach
22 III,22|         pani, do woli, jak ludzie małego serca tłumem opuszczają
23 III,26|       Wołodyjowskiego z listem od małego rycerza.~"Idziemy z panem
24 III,27|          przeto mógł i na pytania małego rycerza, nie umiejącego