Tom, Rozdzial

 1  I,1  |      tylko pan Kmicic zasiadł i jeść począł z tą samą żywością,
 2  I,5  |        biją, czemu miasto palą? Jeść i pić bylibyśmy dali za
 3  I,8  |    rozlazła się, bo nie było co jeść. Do domu nie miałem po co
 4  I,18 |        w tej brzezinie do rana. Jeść nam ze wsi przyniosą, a
 5 II,1  |      nie moja sprawa.~- Co masz jeść dać, to daj - i gorzałki.
 6 II,1  |       Czy twoje, czy nie twoje, jeść muszą jako i nasze. Żywo,
 7 II,14 |        mu Czarniecki.~- Dobrze! jeść mi się chce - odpowiedział
 8 II,14 |       ryby wędzonej. Pan Kmicic jeść począł chciwie, podnosząc
 9 II,14 |         pan Andrzej nie ustając jeść - patrzcie, wszystko przenosi
10 II,29 |          Na żywy Bóg! Dajcie mu jeść i pić!...~Trafiło to wszystkim
11 II,34 |     pacholików:~- Nuże, szelmy! jeść mu dać, nim pacierz minie,
12 II,36 |     prócz pokojowców, którzy mu jeść nosili, do siebie nie puszczając.
13 II,39 |      Sapieha odjął ich Tatarom, jeść dać kazał i konfesaty bez
14 II,40 |    głodu wam pada, nie macie co jeść, nie wiecie, gdzie się obrócić.
15 III,5 |     upadł, żołnierz nie miał co jeść, nieprzyjaciel rósł w potęgę.~
16 III,6 | zbiedzonych, że nie chcieli już jeść i pić, prosili tylko o śmierć.
17 III,9 |        dziesięciu poczęto konie jeść, i rozpacz ogarniała króla
18 III,9 |         się kręci dniem i nocą, jeść i spać nie potrzebując.~
19 III,10|         dobrze!" Poczynamy tedy jeść i pić. A i kapela poczyna
20 III,12|    zastępcy, prosi tylko, by mu jeść przysłać, bo od rana nic
21 III,12|      nie dam się, bylem miał co jeść!"~- Możnaże tam wysiedzieć?~-
22 III,13|    zastępcy, prosi tylko, by mu jeść przysłać, bo od rana nic
23 III,13|      nie dam się, bylem miał co jeść!"~- Możnaże tam wysiedzieć?~-
24 III,14|      gorączka go opuściła, jeno jeść co godzina woła.~- A waść