Tom, Rozdzial

 1  I,2  |          Furda żałoba! Dzieci się czarne nie rodzą, jeno białe!~-
 2  I,10 |      mówieniu trzymał wzniesioną, czarne jego oczy ciskały błyskawice,
 3  I,11 |           staw i za staw, hen, na czarne i sine bory ciągnące się,
 4  I,13 |       wachlarza widać jakieś brwi czarne, białe czoło i jasne włosy.
 5  I,18 |        przez ramię, w jednostajne czarne kapelusze z podniesionym
 6  I,20 |      kształt śnieżnych płatków na czarne gonty, to trzepocząc się
 7 II,1  |    okropność widział i coraz nowe czarne kąty spostrzegał, z których
 8 II,8  |      kapelusz zdobny we fryzowane czarne pióra strusie, niezmiernie
 9 II,8  |     zabłysły oczy jego, wielkie i czarne jak aksamit, a słodkie,
10 II,14 |    najeżone żadnymi przeszkodami. Czarne ich paszcze poglądały swobodnie
11 II,14 |        ziemi.~Leniwe ich cielska, czarne lub żółtawe, połyskiwały
12 II,18 | oznaczającą brzeg szańca i równie czarne zarysy koszów, między którymi
13 II,19 |     szańcach, poglądali z dołu na czarne mury niedostępnej fortecy
14 II,21 |   przyjeżdża i tę wieść przynosi!~Czarne oczy królowej spoczęły badawczo
15 II,24 |    przelatywało od czasu do czasu czarne ptactwo, łopocąc skrzydłami
16 II,33 |       przybrani, w kożuchy białe, czarne i pstre, wełną do góry,
17 II,33 |           i pstre, wełną do góry, czarne łuki i sahajdaki pełne strzał
18 II,35 |         uciech stołu; olbrzymie i czarne, jak skrzydło kruka, włosy
19 II,35 |           i nie zważał więcej, że czarne oczka coraz to uporczywiej
20 III,6 |         drugi kapelusz, na którym czarne strusie pióra były diamentami
21 III,23|           poważniejszą, surowszą, czarne brwi ściągały się coraz
22 III,24|       głowy podnosiło się każdemu czarne pasmo prosto ku górze.~-
23 III,25|       głowy podnosiło się każdemu czarne pasmo prosto ku górze.~-
24 III,30|        Pan Andrzej patrzył na owe czarne ptastwo, mrugając oczyma,