Tom, Rozdzial

 1  I,8  |           dla niego przeznaczony od Charłampa odbierz i sam uznaj, czy
 2  I,12 |     Wołodyjowski utkwił znów w pana Charłampa wzrok zimny i bystry, jakby
 3  I,13 |             Stankiewicza, Ganchofa, Charłampa, Wołodyjowskiego i Sołłohuba.
 4  I,15 |      Czekajże waść... Jest dragonia Charłampa, jeden regiment, Mieleszki
 5  I,16 |             dragonów Mieleszki oraz Charłampa, która połączyła się z nimi,
 6  I,16 |            Chciałem do tej chorągwi Charłampa naprzód posłać, ale on do
 7  I,16 |             tam kogo innego wyszlę, Charłampa albo Mieleszkę.~- Nie! Pojadę
 8  I,16 |             ranny.~- To i lepiej... Charłampa chciałem wczoraj wysłać
 9  I,17 |   cudzoziemska, dragoni Mieleszki i Charłampa i "lud ognisty" pana Korfa
10  I,21 |       komnaty.~Na korytarzu spotkał Charłampa, który się był już podleczył
11  I,21 |          Kmicic.~Kmicic pożegnawszy Charłampa udał się do siebie. Bezsenna
12  I,21 |             zbolałą. Proste pytanie Charłampa: "Kiedy wesele?" - ubodło
13  I,21 |       Kmicic wspomniał na to, co od Charłampa słyszał, i umilkł.~- Nic
14 II,29 |             mają!~Tu zwrócił się do Charłampa:~- Lecz ty, nieszczęśniku,
15 II,29 |         przyznaję... - tu głos pana Charłampa zadrgał - żem go miłował...~
16 II,29 |             serca, więc wzięto pana Charłampa pod ręce i wyprowadzono
17 II,32 |       oficyjerów jednego tylko pana Charłampa, który zrazu księcia nie
18 II,33 |             tylko o tym, aby się od Charłampa o wyzwoleniu Oleńki jak
19 II,33 | Billewiczównę i siebie.~- Wysłuchaj Charłampa do końca - rzekł pan Zagłoba.~
20 II,33 |             Kmicic zwracając się do Charłampa.~- Jużem waszej mości powiedział -
21 II,34 |           Przyszły mu na myśl słowa Charłampa, iż jeżeli tylko pokaże
22 III,10|           Carolus poszedł? - spytał Charłampa Wołodyjowski.~- Piechota
23 III,10|       temperować!~Tu zwrócił się do Charłampa:~- Mów dalej.~- Babinicz
24 III,11|          Zagłoby, Wołodyjowskiego i Charłampa przyszedł nawet umyślny