Tom, Rozdzial

 1  I,3  |      kim się skrupi? - na mnie! Boję się, żeby ludzie nie rozgadali,
 2  I,5  |       mi czynią? kogo ja się tu boję?~- Jeśli waćpan nikogo się
 3  I,5  |       to wiedz o tym, że ja się boję gniewu bożego... i łez ludzkich
 4  I,5  |    bożego... i łez ludzkich się boję, i krzywd! A hańbą z nikim
 5  I,10 |      widać - rzekł Wittenberg - boję się, czy go jaka przygoda
 6  I,16 |         całym kraju mir mają... Boję się wrzawy i otwartego buntu,
 7  I,25 |       boją, a ja się nikogo nie boję.~- Czy książę wojewoda kazał
 8 II,4  |         pytał nieznajomy.~- Nie boję się, bom też niepłochliwy,
 9 II,8  |         mi nie gróź, bo się nie boję.~Bogusław dojrzał widocznie
10 II,17 |      uda, i nic się o niego nie boję. To bestia, poszedł tak,
11 II,18 |    stary - tedy niczego się nie boję. Stanę za wierzejami i choćby
12 II,19 |       świecie, więc się was nie boję, a jeśli nie wierzycie,
13 II,19 |  przynajmniej mieć nie powinni. Boję się tylko, czy jenerał za
14 II,22 |    królewska osobę zdrajców się boję, to nie grzech. ~Maria Ludwika
15 II,29 |    począł spoglądać ku górze.~- Boję się - rzekł po chwili -
16 II,35 |     niesforny.~- Ja się tam nie boję - wtrąciła dygając Anusia.~
17 II,41 |           Jeśliś jest duch, nie boję się ciebie - rzekł - ale
18 III,4 |  przeciąć, rozbijem.~- Nocy się boję! - odpowiedział Sweno.~-
19 III,7 |         go z panią Kowalską nie boję, bylem był wyspan! - wtrącił
20 III,9 |         że wołowinę jadłem, ale boję się, bym po takiej pieczeni
21 III,17|            Czeladź już posłana, boję się tylko, czy bezpiecznie
22 III,18|    wyglądam. Ciąglem niezdrów i boję się, żeby ona wczorajsza
23 III,21|    wreszcie? Wszystkiego się tu boję!~- Ona nasłana?... chyba
24 III,23| Zostajem w Taurogach, a czy się boję panów Billewiczów, to się