Tom, Rozdzial

 1  I,2  |              sieni z chlebem i solą i bił pokłony czołem; wszyscy
 2  I,6  | znaczniejszych korzyści. Gosiewski to bił się, to układami próbował
 3  I,8  |             się warcholili, a jam się bił - myślał sobie. - Pan Bóg
 4  I,8  |          jeśliś ty się z nim w szable bił, to on teraz leży.~- Ale
 5  I,9  |               Boleść Bogu ofiarował i bił się we wszystkich bitwach
 6  I,12 |        nakazuje, to znaczy, że będzie bił Szweda - dodał pan Stanisław.~-
 7  I,12 |              dyktatorem, byle Szwedów bił - odpowiedział Zagłoba. -
 8  I,14 |               Kmicic?~- Łbem o ścianę bił i krzyczał o potępieniu.
 9  I,14 |               dotąd go uczynię. Ogień bił ze źrenic i oczu księcia
10  I,17 |          Wołodyjowski. - Człek by się bił dzień i noc.~- A to ja waściom
11  I,23 |         ucieknę, watahę zbiorę i będę bił...~- Kogo? - spytał książę.~-
12  I,24 |              oficerowie wyszli.~Zegar bił siódmą z wieży. Na dziedzińcu
13  I,25 |        stopami cała Rzeczpospolita.~I bił czołem w duszy przed wielkością.~
14 II,2  |        dworach i miasteczkach. Ojciec bił się nie gorzej od synów
15 II,29 |                nierównie gorszy wódz, bił go wprawdzie w polu, resztki
16 II,34 |          Tegoż samego dnia Akbah-Ułan bił czołem królowi, a zarazem
17 II,34 |     Akbah-Ułan leżał już u jego nóg i bił czołem.~W godzinę później
18 II,37 |            poważnej jego twarzy blask bił niezwykły.~Akt ten woli
19 II,38 |            poważnej jego twarzy blask bił niezwykły.~Akt ten woli
20 III,3 |              cudzoziemską wyćwiczono, bił się tak dobrze jak najlepsi
21 III,4 |      nozdrzach, dopadał, kogo chciał, bił, kogo chciał.~Pomieszali
22 III,6 |             rany podniecały go tylko. Bił się w zapamiętaniu, jak
23 III,9 |              mu tak oblicze, że blask bił od niego na pułki.~- Z Bogiem!
24 III,27|          kładł się na kulbace, czołem bił o kark koński i modlił się