Tom, Rozdzial

 1 II,2  |    Oleńka była zabezpieczona od zemsty księcia wojewody, a konfederaci
 2 II,7  |     ręku, ale też i ja nie mogę zemsty wywrzeć, i to mnie gryzie,
 3 II,7  |       jaką wziąłem, to będzie i zemsty początek.~- Aleś dał słowo,
 4 II,9  |        ściągali na się okrutnej zemsty nieprzyjaciela.~Pan Andrzej
 5 II,10 |      pospiesznie, obawiając się zemsty osobistego swego nieprzyjaciela
 6 II,16 |         wasze nie tylko gniewu, zemsty, ruiny, ale i grzechu wobec
 7 II,18 |          Maszli jakie powody do zemsty?~- Wasza dostojność! Chciałem
 8 II,18 |        w nich zawziętość i chęć zemsty. To, co czynił teraz, było
 9 II,18 |      się z rąk Kuklinowskiego i zemsty nad nim dokonał, napełniała
10 II,19 |         dzikie pragnienie krwi, zemsty nad kimkolwiek, więc zwróciwszy
11 II,40 |        dostojność dla prywatnej zemsty nie wahasz się ojczyzny
12 II,40 |      Może wskóram... Bóg z nim! Zemsty zaniecham, byle mi tego
13 II,41 |         nienawiść i paląca chęć zemsty wezbrały tak w jego sercu,
14 II,41 |      człowieka ja...~- Co ty?~- Zemsty poniecham.~- Widzisz, panie
15 II,41 |       każe na pal nawlec... Dla zemsty Sakowicza poświęca!"~Lecz
16 III,7 |        porwał, przecie i jej, i zemsty zaniechał dlatego, że ojczyzna
17 III,7 | połączmy, by wspólnie krzywdy i zemsty dochodzić. Wielki on pan
18 III,17| bratobójczą wojnę z samej tylko zemsty wszczynam.~Na to miecznik:~-
19 III,26|         czym, nie mogąc wywrzeć zemsty za krzywdy Rzeczypospolitej
20 III,26|        dodały ducha do obrony i zemsty, a srogą żałością przejęły
21 III,26|       nami, bo pole do słusznej zemsty się znajdzie, a i prusactwu
22 III,29|      gotów był sam zginąć, byle zemsty dokonać. Od czasu ucieczki
23 III,29|        od czasu jak go Kmicic z zemsty za wymordowanie kompanionów