Tom, Rozdzial

 1  I,1  |     myślach pogrążona jak w śnie; zapewne nad dolą własną rozmyślała,
 2  I,5  |          widać mu było dużą ranę, zapewne sztychem zadaną. Piąty z
 3  I,6  |  przebaczyć. Skrucha Kmicica była zapewne szczerą, ale dusza pozostała
 4  I,7  |      wchodzącego rycerza. Myślała zapewne, że to sam Kmicic lub kto
 5  I,16 |        wielu, inni nie oparli się zapewne aż w obozie Pawła Sapiehy,
 6  I,17 | przebiegali pomiędzy chorągwiami; zapewne byli to oficerowie rozwożący
 7  I,17 |    tentował, zresztą już i świtać zapewne zacznie.~- Żołnierzu! a
 8  I,22 |          chwili: lecz przyszło im zapewne na myśl, że opierać się
 9  I,25 |       mężów mających piękne żony. Zapewne dlatego sam nie był dotąd
10 II,3  |         się przypuszczenie, że to zapewne książę wojewoda wileński
11 II,6  | Radziwiłłowi, karność pozostałaby zapewne niewzruszoną; ale zepsuła
12 II,8  |          wrażenie. Spodziewał się zapewne znaleźć szlachciankę hożą
13 II,9  |   katolickie splądrowali i którym zapewne nie pierwszy raz przyszło
14 II,13 |          zniewagę świętości... O! zapewne ta Matka Najwyższego Boga,
15 II,19 |    wezwanie?~- Waszej dostojności zapewne wiadomo, że pachołkowie
16 II,19 |          co z nią uczynić.~- Stąd zapewne gniewy panów pułkowników.
17 II,19 |         nikogo widzieć.~Rozmyślał zapewne o swej sławie Poliocertesa.~
18 II,32 |     płomień zasypać. Manifest ów, zapewne za wiedzą królewską i dla
19 II,34 |        powstrzymywał. Wolałby był zapewne Akbah-Ułan nie mieć nad
20 III,14|         dobrze zapamiętać?~- I... zapewne! - odrzekł niby niedbale
21 III,15|          amnestii, ze względu, że zapewne nie było już wysługujących
22 III,17|        dobrodzieju, słyszałeś już zapewne waszmość, jakie nieszczęście
23 III,26|        partyj powstańczych, które zapewne na wieść o klęsce jak tuman