Tom, Rozdzial

 1  I,17 |          szwedzkiej piechocie! - wtrącił Stankiewicz. - Jazda, choć
 2  I,20 |     waćpanowie najlepszy dowód - wtrącił Oskierko - że ta panna,
 3  I,24 |           Tak jest! jako żywo! - wtrącił w zamyśleniu Kmicic.~- Prócz
 4  I,24 | doradziła.~- Zdrowie waszmości - wtrącił Ganchof zwracając się znów
 5 II,5  |          pan Kmicic rozciągnął - wtrącił Rzędzian.~- A dość mi tego
 6 II,6  |       prawo po naszej stronie? - wtrącił Wołodyjowski.- Dziś takie
 7 II,6  |   Radziwiłł zaraz nie nadszedł - wtrącił Stanisław Skrzetuski - bo
 8 II,12 |     pierwej koniunktury wypada - wtrącił pan Zamoyski.~- Otóż koniunktury
 9 II,19 |        zapleśniałych sucharów! - wtrącił książę Heski.~- Tym się
10 II,22 |       chorągwiami na spotkanie - wtrącił król.~- Pan marszałek nie
11 II,32 |     rozstrzelano.~- A widzisz! - wtrącił król.~- Po tym tedy nie
12 II,32 |          ty Kmicica nie znasz! - wtrącił król.~- Jak to, miłościwy
13 II,33 |         a jak i ja sam mniemam - wtrącił Skrzetuski - to naprzód
14 II,35 |     opiece.~- Miłaż to opieka! - wtrącił Kmicic.~Pan starosta kałuski
15 III,1 |         Wittenberg przewidywał - wtrącił Aszemberg.~Na to król wybuchnął:~-
16 III,2 |      naszym dworze miał szukać - wtrącił pan Wołodyjowski.~- Nie
17 III,7 |        boję, bylem był wyspan! - wtrącił Roch.~- Cicho, Rochu! -
18 III,7 |           a prezydia, a Wirtz! - wtrącił Stanisław.~- To czemu tu
19 III,8 |        waćpan mógł postawić... - wtrącił pan Kmicic.~- Prawda, prawda!
20 III,8 |   Andrzej.~- Mości pułkowniku! - wtrącił Zagłoba - a niejakiego Rocha
21 III,10|           że wojska w całości! - wtrącił Wołodyjowski.~- Podrwili
22 III,24|     wygramy...~- To każdy wie! - wtrącił Wołodyjowski.~- Milczałbyś,
23 III,25|     wygramy...~- To każdy wie! - wtrącił Wołodyjowski.~- Milczałbyś,