Tom, Rozdzial

 1  I,5  |      Uczynię wszystko, co chcesz. Tamtych wyprawię... w Upicie załagodzę...
 2  I,14 |          głową:~- Nie liczyłem na tamtych, spodziewałem się tego,
 3  I,14 |     inaczej nie osiedziałby się w tamtych prowincjach. Cóż się więc
 4  I,16 |          i dziewczynę, a potem do tamtych chorągwi. W ostatnim razie
 5  I,22 | poprzednio sądziła. Przecie on to tamtych zacnych ludzi od śmierci
 6  I,23 |           do innych osób, które w tamtych stronach rezydują.~- To
 7 II,4  |           dlatego tylko, że był z tamtych stron, że Billewiczów wspominał,
 8 II,4  | pozdychacie! A nie mogliście choć tamtych pobitych obmacać?~- Balim
 9 II,4  |         minął - myślał - skorośmy tamtych pobili. Ciekaw jestem, kogo
10 II,5  |           z całym wojskiem? Chyba tamtych wprzód zniesie...~Jeszcze
11 II,15 |      odpowiadali inni.~- Kule się tamtych ścian nie imają. Z dachów
12 II,18 |        Wasza miłość pozwoli teraz tamtych obszukać? My chudopachołki...~
13 II,19 |          Ten straszny człek pobił tamtych, tego powiesił i przypiekł
14 II,35 |          pani siostro, że ma on w tamtych stronach narzeczoną, w której
15 II,37 |           czas omdlała, przecie w tamtych stronach jeszcze stoją...
16 II,38 |           czas omdlała, przecie w tamtych stronach jeszcze stoją...
17 II,39 |       klęskę już ponieśli. Szkoda tamtych chorągwi, prawda... Ale
18 III,1 |       kazał trąbić na odwrót, aby tamtych pułków, które pierwsze uderzyły,
19 III,10|         pan Sapieha myślał, że na tamtych uderzą, i jakie takie posiłki
20 III,12|     innych wypytać.~- Jużem ci ja tamtych brał na pytki, ale to gemajny;
21 III,12|      mając aż nadto sił, zdołał i tamtych przyciszyć.~Poczęto wreszcie,
22 III,13|     innych wypytać.~- Jużem ci ja tamtych brał na pytki, ale to gemajny;
23 III,13|      mając aż nadto sił, zdołał i tamtych przyciszyć.~Poczęto wreszcie,