Tom, Rozdzial

 1  I,5  |              jak ów orszak piekielny rycerzy krzyżackich, o których lud
 2  I,7  |              w milczeniu krąg naokół rycerzy; wszyscy podnieśli zapalone
 3  I,10 |   wojowniczego ducha i potomków tych rycerzy, którym niegdyś żelazne
 4  I,12 |          wojewoda będzie, gdy takich rycerzy zobaczy, bo mu ich bardzo
 5  I,12 |      dragonów zbliżył się do naszych rycerzy.~- Proszę waszmościów za
 6  I,12 |               ale przecie dla takich rycerzy znajdzie czas, niezawodnie
 7  I,12 |   straszniejsze, odbijały się o uszy rycerzy, a oni szli przeciskając
 8  I,12 |  Harasimowicz, wiodąc ciągle za sobą rycerzy, przecisnął się przez zebraną
 9  I,12 |             chwilach zsyła mi takich rycerzy. Siadajcież, mili goście.
10  I,17 |            się stało!~- Największych rycerzy im odwozimy jakoby psu w
11 II,24 |         górale - jako onych czterech rycerzy uderzyło na tych psiajuchów,
12 II,28 |              Zagłoba. - Jakże to? Na rycerzy Najświętszej Panny będziesz
13 III,2 |            po czym sen począł morzyć rycerzy, więc poszli na spoczynek,
14 III,11| najznamienitszych w Rzeczypospolitej rycerzy. Jakoż wprędce potrafił
15 III,11|       Warszawa!"~Wielu Sapieżyńskich rycerzy nigdy nie było w stolicy,
16 III,11|              mieszało się z krzykiem rycerzy. Oczy poczęły ciskać błyskawice,
17 III,11|             na widok nadjeżdżających rycerzy, zwłaszcza że pan Zagłoba
18 III,15|               Forgell. Oczy polskich rycerzy zwróciły się z chciwością
19 III,15|              z bronią w ręku, jak na rycerzy przystało, lecz stary ciemięzca
20 III,16|           czterech najprzedniejszych rycerzy pruskich, piątego Ketlinga,
21 III,20|          łatwością najdzielniejszych rycerzy, przeto, zwłaszcza po owej
22 III,21|         głośno było o śmierci takich rycerzy, a nie mówiono mi nic...
23 III,31|         nasyciła się krwią. Nazwiska rycerzy, prześwietne czyny, wielkie