Tom, Rozdzial

 1  I,9  |       wojennym czyniąc, to ją teraz ratuj; czyniłeś krzywdy ludziom,
 2  I,13 |            ten czas pójdziesz? Boże ratuj! Boże uchowaj od takiej
 3  I,14 |          giń, bo to nie sztuka, ale ratuj kraj: broń województw zajętych,
 4  I,14 |           giń, bo ci nie wolno, ale ratuj kraj !...~- Nie jestem hetmanem
 5  I,15 |        wreszcie. - Boże miłosierny, ratuj!~- Uspokój się waćpan! -
 6 II,2  |        pociesz w desperacji mojej i ratuj w miłosierdziu swoim, bo
 7 II,6  |             Skrzetuskiego.~- Janie, ratuj! teraz pora!~- Co się stało? -
 8 II,9  |             się! Boże, skarz! Boże, ratuj!~
 9 II,12 |            Złota! Królowo Anielska! ratuj, wspomóż, pociesz, zmiłuj
10 II,14 |        takim hukiem?... Matko Boża, ratuj!... i tak okrutnie ludzi
11 II,17 |           powiem: "Miłościwy królu! Ratuj Częstochowę i najwierniejszych
12 II,23 |            znać dadzą! Mości królu, ratuj się, póki czas, bo i wąwóz
13 II,23 | nieprzyjaciel zamknie! Mości królu, ratuj się! nazad! Nazad!~- Wracajmy,
14 II,24 |        polegną!... Miłościwy panie, ratuj się, póki czas! Ja ich tu
15 II,29 |        brata nie chcesz ratować, to ratuj przynajmniej Radziwiłła!...~
16 II,41 |          zęby. - Matko Najświętsza, ratuj! Jam tu poseł, ja od hetmana
17 III,11|           Kmicic! Panie pułkowniku! Ratuj znajomego! Każ mnie puścić
18 III,15|       strzemię, począł krzyczeć: ~- Ratuj, miłościwy panie! ratuj!
19 III,15|             Ratuj, miłościwy panie! ratuj! Mam twoje słowo królewskie,
20 III,15|        królewskie, ugoda podpisana, ratuj, ratuj! Zmiłuj się nad nami!
21 III,15|             ugoda podpisana, ratuj, ratuj! Zmiłuj się nad nami! Nie
22 III,26|             rąk Karolowych: "Królu, ratuj Szwecję! ratuj siebie! -
23 III,26|               Królu, ratuj Szwecję! ratuj siebie! - krzyknął- ustępuj,