Tom, Rozdzial
1 I,1 | spędzali wieczory śpiewając pieśni pobożne i przykładem swym
2 I,3 | wyuczył tak wdzięcznych pieśni? - pytała panna Aleksandra.~-
3 I,4 | służbą, prządek pilnować, pieśni pobożne śpiewać. i o dwóch
4 I,7 | nauczył je sztuki czytania, pieśni kościelnych, a najstarszą,
5 I,7 | świecie musiałeś się różnych pieśni wyuczyć.~- Pewnie, żem się
6 II,9 | Zachrypłe głosy śpiewały obozowe pieśni; słychać było wrzaski i
7 II,10 | stroje, obce twarze, obce pieśni. Nawet konie miały inne
8 II,10 | śmiać się, a czasem śpiewać pieśni bezecne przed kościołami,
9 II,12 | kościołowi na kolanach, śpiewając pieśni pobożne. Płynęła ta rzeka
10 II,12 | kształt tęczy. Chwilami pieśni milkły i tłumy poczynały
11 II,12 | dalej, i znowu brzmiały pieśni.~W miarę jak fala zbliżała
12 II,13 | Świętej Barbarze wtórował pieśni. Uczyniło się ciemniej,
13 II,14 | chorałem. I Bóg słuchał tej pieśni, tego wylania serc, tego
14 II,14 | wspaniałą harmonią pobożnej pieśni. Płynęła z góry ta pieśń
15 II,19 | łzami w oczach muzyki i pieśni, wedle starożytnego zwyczaju
16 II,19 | modlitw ani tej dziękczynnej pieśni, którą wśród uniesienia
17 II,20 | chodzili jak błędni. Niedawne pieśni tryumfu zamarły im na ustach,
18 II,20 | komendę. Po czym kulig wśród pieśni i okrzyków, przybierając
19 II,25 | mniej nużąca. Jechali wśród pieśni góralskich i okrzyków: "
20 II,32 | jakby czyniąc zadość słowom pieśni, zdał komendę w Krakowie
21 III,8 | pośpiewując skandynawskie pieśni, szorowali ceglanym proszkiem
22 III,11| cały trakt, brzmiały echem pieśni żołnierskich, konie prychały
23 III,11| Od toastów przyszło do pieśni. Izba zapełniła się oparem
|