Tom, Rozdzial

 1  I,18 |    Tymczasem pan Zagłoba, stojąc opodal w brzezinie z wozem, na
 2 II,5  |         torbami poszli, a ja się opodal dorabiam, jak mogę.~- To
 3 II,7  |     który ciągle trzymał się nie opodal od mojej kolasy. Zauważyłem
 4 II,13 |         ze wstydem Kmicic. - Nie opodal Sochaczewa rozbiłem kupę,
 5 II,14 |      patrząc na przelatujące nie opodal granaty tak, jakby patrzył
 6 II,15 | odpowiedź Kmicic, który stał nie opodal, i w głowę się uderzył.
 7 II,15 |        zostawił część ludzi, nie opodal już od szańców, pod wodzą
 8 II,17 |     wielkiej słabości muru nieco opodal, na zawrocie, koło południowej
 9 II,18 |         stodółce, stojącej nieco opodal od kwater pułku Kuklinowskiego,
10 II,18 |        Toż twój jenerał szwedzki opodal, a ty na tej samej belce
11 II,23 |          Pojadę za śladem twoim, opodal, aby w jakiej ciężkiej chwili
12 II,23 |         zaś skoczył do stojącego opodal orszaku.~- Miłościwy panie -
13 II,23 |       zwróciwszy się ku stojącej opodal czeladzi:~- Kiemlicze, za
14 II,23 |             A gdzie król?~- Tam, opodal, za wąwozem! - odrzekł uspokojony
15 II,24 |      można. On wąwóz zakręci się opodal, potem będzie siklawa, za
16 II,34 |     granicą pruską, od Tylży nie opodal.~- Na samej granicy elektorskiej,
17 III,9 |          blisko od stojącego nie opodal brzegu pana Michała, że
18 III,9 |           natomiast jadący nieco opodal, w szwedzkim przebraniu,
19 III,11|        Jesuitarum; trzecia wieża opodal to curia, owa czwarta w
20 III,27|          i karego, które biegały opodal z rozwianym i grzywami.~-
21 III,29|        gdy kilka kul przeleciało opodal, przybladła i ona, nie mogąc
22 III,30|      Pacholik usunął się z końmi opodal i cisza uczyniła się naokół.~
23 III,32|  Skarbniczek zatrzymał się nieco opodal, bo już tyle ludu natłoczyło