Tom, Rozdzial

 1  I,1  |              mnie kule biją!~- Dobrze nieboszczyk dziaduś mi powiadał, żeś
 2  I,1  |            świecie - mam czas! Ojciec nieboszczyk napędzał, żeby to jechać,
 3  I,1  |             mnie natura!~- Mówił to i nieboszczyk dziaduś... Szczęście, żeś
 4  I,1  |          starożytna i sławna. Dziaduś nieboszczyk zawsze się w nich kochał
 5  I,1  |             Ot, co jest! takiego mnie nieboszczyk podkomorzy poznał i takiego
 6  I,3  |              gotową miarę. Tak ją już nieboszczyk podkomorzy wychował. Zechcesz
 7  I,3  |              bo ich opiekunami Oleńki nieboszczyk podkomorzy wyznaczył.~-
 8  I,3  |               mówić nie spodziewał.~- Nieboszczyk podkomorzy - rzekł Kmicic -
 9  I,4  |               do puszczy chodził jako nieboszczyk pan podkomorzy.~- Tak już
10  I,6  |             dotrzymasz, jako ci dziad nieboszczyk z tamtego świata nakazuje.
11  I,7  |       Lubiczem - rzekła - jeden tylko nieboszczyk miał prawo rozrządzać i
12  I,8  |        odpowiedziała Oleńka - dziaduś nieboszczyk sam na ostatnią wyprawę
13  I,12 | brandenburskiej, za którą ojciec jego nieboszczyk nie tylko że wiana żadnego
14  I,12 |           respektową była, z którą to nieboszczyk pan Podbipięta - Panie,
15  I,15 |        schodziły z tej kraty.~- Gdyby nieboszczyk Podbipięta żył i był z nami -
16  I,23 |         wyroków tyle sobie robić, ile nieboszczyk, pan Łaszcz, który kazał
17 II,1  |         językiem mlaskał i mruczał:~- Nieboszczyk pan Zend rad by był... Są
18 II,10 |            owe kosztowne meble, które nieboszczyk kanclerz takim nakładem
19 II,21 |            sejmiku jakim. Często mnie nieboszczyk rodzic brał ze sobą, bym
20 II,28 |             jej tam imię? Ta, z którą nieboszczyk Podbipięta miał się żenić?~-
21 II,29 |              na Radziwiłła minęła, co nieboszczyk, to nieboszczyk!... Odpuszczam
22 II,29 |            minęła, co nieboszczyk, to nieboszczyk!... Odpuszczam mu z serca,
23 III,18|        urodzona jak i inne. Za to gdy nieboszczyk rodzic z elektorówną się