Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         tak mówił:~- Jeszczem w Lubiczu nie był, jeno tu ptakiem
 2  I,1  |     kondemnatka. Siedzą teraz w Lubiczu, bo co miałem innego z nimi
 3  I,2  |          ROZDZIAŁ 2~We dworze w Lubiczu, gdy przedeń pan Andrzej
 4  I,2  |        przytulił nas tu w swoim Lubiczu, nas, biednych exulów, bez
 5  I,2  |    jeziora.~Tak to bawili się w Lubiczu pan Kmicic i jego dzika
 6  I,3  |       Myślę, że o tej swawoli w Lubiczu nie może ona jeszcze wiedzieć -
 7  I,3  | jadalnej izby, przybranej jak w Lubiczu w czaszki pobitych zwierząt.
 8  I,4  |       są. Toż pierwszego dnia w Lubiczu z bandoletów palili - i
 9  I,4  |          co chcą, ale nie tu, w Lubiczu... Niech będą, jacy chcą,
10  I,4  |         Pana nie masz jeszcze w Lubiczu.~Panna zerwała się żywo.
11  I,4  |      pan Kmicic wam spokojnie w Lubiczu siedzieć przykazał, a tak
12  I,4  |      słyszały już o rozpuście w Lubiczu i o sławnych jawnogrzesznikach;
13  I,5  |          że nie wiem, iżeście w Lubiczu wizerunki postrzelali i
14  I,5  |   spytał - a gdzie nam stanąć w Lubiczu?~- Ruszaj precz! - odpowiedział
15  I,5  |         strzelanie i rozpustę w Lubiczu i zmyślił, że do niej nie
16  I,6  |    twierdzili, że się zasiekł w Lubiczu, ale zaraz okazało się to
17  I,6  |        był do czasu spokojnie w Lubiczu osiąść.~Lecz on się nie
18  I,7  |        jego pierwszego pobytu w Lubiczu; tymczasem teraz, licząc
19  I,8  |  Darowała was szlachta życiem w Lubiczu, by mieć robociznę, a wyście
20  I,9  |      odwiedził i pana Kmicica w Lubiczu, który znacznie już do zdrowia
21 II,1  |      były owe cięgi, które mu w Lubiczu sprawił pan Wołodyjowski.
22 III,31|        cała noc. Ksiądz bawił w Lubiczu aż do rana, a wracając,
23 III,32|      zgadł zaraz, iż już jest w Lubiczu.~Następnie począł wołać