Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        lasem płynęły ku polskiej granicy wielkie chorągwie błękitne
 2  I,10 |       wyczerpany, wydawał na tej granicy w moc nieprzyjaciela.~Człowiek
 3  I,10 |    ojczyzny, nakazuje mu paść na granicy.~Radziejowski począł się
 4  I,23 |   człowieczej, i dojść aż do tej granicy, jaką sam Bóg potędze ludzkiej
 5 II,4  |     nowych, jechali dalej wzdłuż granicy pruskiej, ale już traktem
 6 II,4  |   elektorem praktykują, i blisko granicy niebezpiecznie stać. A przede
 7 II,11 |    klasztor leży blisko śląskiej granicy, i Jan Kazimierz snadnie
 8 II,18 |         wiecie drogę do śląskiej granicy? - spytał pan Andrzej.~-
 9 II,19 |        sam uszedł!~- Do śląskiej granicy niedaleko! - rzekł Sadowski.~
10 II,20 |          szparko konie niosły do granicy śląskiej. Jechali ostrożnie,
11 II,23 | przynajmniej z tego miejsca i ku granicy węgierskiej się skierujmy
12 II,34 |     Tylży nie opodal.~- Na samej granicy elektorskiej, miłościwy
13 II,34 |           jako leżących na samej granicy, łatwo się było do Tylży
14 II,35 |    majętności leżą. Samej leśnej granicy będzie mil ze dwie, a polnej
15 III,11|          mieszkał, ale że blisko granicy Podlasia, więc znany był
16 III,14|          zguba grozi. My nic! Na granicy elektorskiej gotowe wojska
17 III,16|        miejsca leżącego tuż przy granicy, mnóstwo szlachcianek z
18 III,24|   księcia Bogusława, zajść mu od granicy litewskiej i przeciąć odwrót.~
19 III,25|   księcia Bogusława, zajść mu od granicy litewskiej i przeciąć odwrót.~
20 III,26|         jeszcze przed przejściem granicy i zgryzł się srodze, że
21 III,28|        jeszcze mogły wskórać. Na granicy Inflant powstańcy uzuchwalili
22 III,28|          aż w Zagórach, na samej granicy żmudzkiej.~Z Telsz ruszył
23 III,30|   przecie zaraz po przestąpieniu granicy żmudzkiej byłby pan Andrzej