Tom, Rozdzial

 1  I,5  |    gwałtowne kołatanie wstrząsnęło drzwiami od sieni. Niewiasty zerwały
 2  I,7  |           jakiś począł krzyczeć za drzwiami przeraźliwie:~- Hej tam!
 3  I,7  |        głos począł wołać gromko za drzwiami:~- Stój tam! nie rąb! słuchaj...
 4  I,7  |           zebrali się pod głównymi drzwiami i wnet wieść, że Kmicic
 5  I,9  |        wieczora wchodzili tymi oto drzwiami z tamtej izby... Widziałem
 6  I,10 |     mniejszych, a reszta stała pod drzwiami, tłoczyła się do okien,
 7  I,10 |      ścianie radnego domu, tuż nad drzwiami:~ ~"Mane-Tekel-Fares."~ ~
 8  I,12 |         Krepsztuł, któren wartę za drzwiami trzymał, mówił nam, że okrutnie
 9  I,12 | Harasimowicz zniknął tak szybko za drzwiami, jakby się w ziemię zapadł,
10  I,12 |        zatrzymać, a sam zniknął za drzwiami.~Po chwili wrócił z doniesieniem,
11  I,13 |            i gdy Kmicic zniknął za drzwiami cekhauzu, rzekł do pana
12  I,15 |       kroki piechurów szkockich za drzwiami piwnicy.~- Nie ma co! -
13  I,20 |     wysunęła się także przeciwnymi drzwiami do dalszych komnat. Przeszła
14  I,21 |         chyba na to, że warta pode drzwiami chodzi. A kiedy wesele,
15  I,24 |          wodę rzucić.~Przed samymi drzwiami, przed którymi warta już
16  I,25 |  ostatniego popasu wyjechać. Przed drzwiami następnej komnaty oficer
17 II,2  |            budrysów stojących pode drzwiami, jakoby toporem z gruba
18 II,9  |           rzekłszy wyszedł z izby, drzwiami trzasnąwszy, a oni pozostali
19 II,12 |          krzyżem przed zamkniętymi drzwiami kaplicy aż do północy. O
20 II,34 |       poszedł i rozmówiwszy się za drzwiami, wrócił niebawem.~- Jakiś
21 II,39 |        ledwie usłyszał, już był za drzwiami, a w chwilę później pędził
22 III,14|       trzymającego straż przed jej drzwiami, że jej krócicę nabitą dał.
23 III,21|           zębami tak skrzypiał jak drzwiami.~- To już będzie nasz przyjaciel!... -